W dniu 28 października 2025 r. podjęto istotne rozmowy dotyczące przyszłości rolnictwa europejskiego – podczas wizyty ministra rolnictwa i rozwoju wsi, Stefan Krajewski, w Luksemburgu, kluczowym tematem stała się wspólna polityka rolna (WPR) oraz Wieloletnie Ramy Finansowe (WRF) dla sektora. 

Główne ustalenia i stanowisko Polski

• Podczas spotkań z ministrami rolnictwa Niemiec, Cypru i Holandii polska delegacja potwierdziła poparcie dla silnej, zintegrowanej i odpowiednio finansowanej WPR oraz konieczność utrzymania oddzielnego, stabilnego budżetu dla sektora rolnego. 
• Zwrócono uwagę na rosnące wyzwania: geopolityczne, klimatyczne i ekonomiczne, w tym znaczenie przewidywalnego wsparcia dla gospodarstw jako warunku bezpieczeństwa żywnościowego i odporności sektora. 
• Postulowano zachowanie prostoty i przejrzystości zasad dla rolników oraz ograniczenie obciążeń administracyjnych – co jest zgodne z proponowanymi przez Komisja Europejska uproszczeniami w ramach WPR. 
• Polska akcentuje, że przejście na zrównoważoną produkcję musi być odpowiednio rekompensowane, zaś państwa członkowskie powinny mieć swobodę w doborze narzędzi – zamiast narzucania jednolitych obowiązków unijnych. 

Kontekst unijny: gdzie jesteśmy dziś?

• Zreformowana polityka WPR na lata 2023-2027 zaczęła funkcjonować 1 stycznia 2023 r. i zakłada m.in. większą rolę państw członkowskich w dostosowywaniu środków do warunków lokalnych. 
• Trwają prace nad uproszczeniem zasad finansowania i realizacji WPR – celem jest m.in. zmniejszenie obciążeń administracyjnych dla rolników i uproszczenie kontroli. 
• Jednocześnie pojawiają się sygnały o możliwym zaniku odrębnego budżetu WPR po 2028 r. – co budzi obawy o stabilność wsparcia dla rolnictwa. 

Znaczenie dla polskich gospodarstw i nawożenia

Dla sektora nawozowego i rolniczego w Polsce oznacza to, że: 

• Stabilne finansowanie WPR przekłada się na możliwość planowania inwestycji, w tym zakupów nawozów i inwestycji w technologie. 
• Uproszczenie zasad i ograniczenie biurokracji może przyczynić się do większej elastyczności w stosowaniu programów wsparcia – bardziej korzystne dla mniejszych gospodarstw.
• Nacisk na zrównoważoną produkcję oznacza, że również nawozy i technologia nawożenia będą musiały odpowiadać coraz częściej wymaganiom środowiskowym – co może otworzyć nowe kierunki w doradztwie w nawożeniu dolistnym, dokarmianiu, stosowaniu aminokwasów etc. 
• Polska postawa w negocjacjach sugeruje, że rolnicy w Polsce mogą oczekiwać wsparcia utrzymania elastyczności w doborze narzędzi – co oznacza możliwość wyboru technologii nawożenia optymalnej dla konkretnego gospodarstwa. 

Wnioski i kierunki działania

Najważniejsze kierunki dla rolnika i doradcy nawozowego to: 

• Przygotowanie się na zmienne warunki finansowania – obecna faza to negocjacje WRF i WPR po 2027 r., co wpływa na decyzje inwestycyjne. 
• Skupienie się na efektywności nawożenia – w warunkach rosnącej presji regulacyjnej i oczekiwań środowiskowych technologie nawożenia muszą odpowiadać wymaganiom skuteczności i odpowiedzialności. 
• Monitorowanie informacji o uproszczeniach w WPR – prostsze zasady mogą oznaczać nowe możliwości wsparcia dla gospodarstw, także w obszarze nawożenia. 
• Współpraca z doradcą nawozowym i ekspertem – żeby wykorzystać zmiany w polityce rolnej jako impuls dla zwiększenia konkurencyjności gospodarstwa (np. odpowiednie nawożenie dolistne, nowoczesne nawozy wieloskładnikowe, strategia zrównoważonego nawożenia).​
  

Chcesz być na bieżąco z najnowszymi informacjami? Śledź nasze wiadomości NONSTOP z branży rolniczej i publikacje w dziale nawozy TV.​