W nadchodzącej kampanii surowcowej dla uprawy buraka cukrowego rola cen staje się kluczowa dla opłacalności całego łańcucha. Jako agronom-dziennikarz, z perspektywy producenta i rynku nawozowego, analizuję najnowsze ustalenia i ich konsekwencje dla praktyki rolniczej. Poniżej znajdziesz wyraźne przesłanki, które warto uwzględnić w planowaniu nawożenia, kosztów i struktury zasiewów. 

Co zostało ustalone?

• Po wieloetapowych negocjacjach pomiędzy Krajowa Grupa Spożywcza (KGS) a przedstawicielami plantatorów uprawy buraka cukrowego, ustalono w kampanii 2026/2027 stawkę 32 euros/tonę buraka cukrowego o zawartości cukru 16%. 
• Dodatkowo, za tony nadwyżkowe (poza kontraktem) przewidziano stawkę 80 zł/tonę. 
• W odniesieniu do kursu euro oraz poziomu stawki w złotówkach, wynik jest zbliżony do poprzedniego roku, co jednak w obliczu rosnących kosztów uprawy budzi poważne wątpliwości u plantatorów. 

Kontekst rynkowy i wyzwania dla opłacalności

Dlaczego cena 32 €/t nie może być odczytywana jako korzystna automatycznie? 

• Rynek cukru w Europie znajduje się pod presją: obserwujemy m.in. spadek cen cukru, rosnące koszty energii i produkcji, a także nadpodaż w niektórych krajach UE. To zostało wielokrotnie podkreślone przez KGS w toku negocjacji.
• Jednocześnie, plantatorzy alarmują: koszty nawożenia, paliw, robocizny i ochrony znacznie wzrosły. Stawka 32 €/t przy takich kosztach może być niewystarczająca, by pokryć podstawowe nakłady. 
• Prognostyki wskazują, że z uwagi na globalną nadpodaż cukru, ceny surowca mogą pozostać na niskim poziomie, co automatycznie ogranicza możliwości podnoszenia ceny buraka surowego. 

Implikacje dla plantatora i nawożenia

Dla producentów buraka cukrowego oraz dla doradców nawozowych, kluczowe są następujące obserwacje: 

• Utrzymanie stałej lub rosnącej rentowności uprawy buraka będzie wymagało optymalizacji kosztów – w tym dokładnego zarządzania nawożeniem, ochroną oraz logistyką zbioru. 
• Dobór nawozów i terminów ich aplikacji stanie się jeszcze ważniejszy w kontekście ograniczonych marż. Im wyższy plon i zawartość cukru, tym większa możliwość „wyciągnięcia” opłacalności. 
• Warto rozważyć stosowanie nawozów wieloskładnikowych oraz mikroelementów jako elementu podnoszącego efektywność uprawy w warunkach rosnących kosztów. 
• Kontraktacja i powierzchnia uprawy: Plantatorzy powinni bardzo dokładnie analizować umowy kontraktacyjne z cukrowniami — również pod kątem zawartości cukru, premii, potrąceń — oraz opcję nadwyżkową (80 zł/tonę) należy używać jako marginalnego scenariusza. 
• Ze względu na napiętą sytuację, może być momentem na zrewidowanie strategii zasiewów, część gospodarstw może ograniczyć powierzchnię, aby uniknąć strat. 

Podsumowanie

Stawka 32 €/t dla kampanii 2026/2027 jest ustalona i znana – jednak jej znaczenie w sensie opłacalności uprawy buraka cukrowego pozostaje wątpliwe. Wobec rosnących kosztów produkcji oraz niepewnej sytuacji rynkowej, plantatorzy stoją przed wyborem: zoptymalizować koszty, poprawić efektywność nawożenia i technologii albo podjąć decyzję o ograniczeniu powierzchni uprawy. Z perspektywy działu nawozów i doradztwa agronomicznego, to moment, by skoncentrować się na jakości uprawy: plonie, zawartości cukru, kosztach jednostkowych — bo cena jednostkowa surowca nie zapewnia już marginesu bezpieczeństwa.

​Chcesz być na bieżąco z najnowszymi informacjami? Śledź nasze wiadomości NONSTOP z branży rolniczej i publikacje w dziale nawozy TV.​