Dawka startowa azotu w zbożach

Azot jest głównym składnikiem decydującym o plonie i jakości zbóż ozimych. Wyliczone dawki azotu w oparciu o potrzeby pokarmowe i oczekiwany plon mogą podlegać lekkiej korekcie na wiosnę m. in. za sprawą przezimowania i stanu plantacji po zimie.

Ocenę stanu plantacji najlepiej przeprowadzić przed wznowieniem wegetacji

Pod uwagę należy wziąć obsadę roślin, stopień rozkrzewienia, a także równomierność rozmieszczenia na polu. Dawka startowa powinna stanowić 40–60% przeciętnej optymalnej dawki azotu (100-160 kg N/ha). Jeżeli w tej fazie łan jest zbyt gęsty, to można dawkę opóźnić lub zmniejszyć. Jeżeli natomiast łan wydaje się za rzadki, należy możliwie najszybciej zastosować planowaną dawkę azotu, nawet z lekkim naddatkiem.

Jeżeli łan wygląda optymalnie pierwszą dawkę azotu można skorygować na podstawie zawartości N-min w glebie (test azotu mineralnego). W takim przypadku należy pobrać próby glebowe z dwóch warstw 0-30 i 30-60 cm i najlepiej po pobraniu od razu dostarczyć je do analiz do okręgowej stacji chemiczno-rolniczej, której również można zlecić opracowanie zaleceń nawozowych.

Najlepszymi nawozami startowym w uprawie zbóż ozimych są nawozy z grupy saletrzano-amonowej: Saletra Amonowa 32, Zaksan ^®, PULAN ^® oraz RSM^® - roztwór saletrzano-mocznikowy. Na łany o słabej kondycji po zimie, słabo rozkrzewione szczególnie zaleca się stosować nawozy azotowe z grupy saletrzano-amonowej, gdyż forma saletrzana (NO₃^-) pobudza rośliny do intensywnego wzrostu i krzewienia.