Sprzedaż słomy - czy się opłaca?

Tegoroczne prognozy cen ziarna zbóż i rzepaku nie napawają optymizmem. Coraz częściej zastanawiamy się, co zrobić, aby uzyskać wyższy dochód? Czy ewentualna sprzedaż słomy, może być traktowana jako dodatkowe źródło dochodu?

Zanim jednak sprzedamy słomę, zastanówmy się, czy warto?

Słoma to nie tylko cenne źródło składników pokarmowych, ale również materii organicznej, która jest szczególnie pożądana w gospodarstwach, które nie prowadzą hodowli zwierząt, a tym samym nie mają obornika, gnojówki, czy gnojowicy. Wartość słomy w tych gospodarstwach jest nieoceniona, ponieważ dostarcza ona materii organicznej, potocznie zwanej próchnicą (około 85% substancji organicznej w glebie stanowi próchnica).

Próchnica wpływa na żyzność gleby poprzez:

• tworzenie struktury gruzełkowatej gleby (lepiszcze cząstek glebowych, wraz z wapniem i magnezem),
• wiązanie wody i składników pokarmowych, im gleby zasobniejsze są w próchnicę, tym mogą magazynować więcej wody i składników pokarmowych,
• poprawia właściwości fizyczne gleby, mniejsze koszty uprawy,
• zapobiega gwałtownym zmianom pH gleby. 
  

  Gleby lekkie zawierają mniej próchnicy, niż gleby ciężkie – wprowadzenie do gleby plonu ubocznego, tj słomy, wzbogaca ją w materię organiczną. (fot. A.Krawczyk).

Słoma – cenne źródło pierwiastków

W przyorywanej słomie wprowadzane są wszystkie składniki niezbędne w żywieniu roślin, które po uruchomieniu w miarę postępującego rozkładu w glebie, mogą być ponownie wykorzystane przez rośliny. Na Przykład, przyorując słomę zbożową o masie 5 ton wnosi się do gleby około 20-35 kg azotu, 10-15 kg fosforu, 60-100 kg potasu, 11-20 kg wapnia, co należy uwzględnić w potrzebach nawozowych planowanych roślin następczych.

Sposób użytkowania gleby oraz ilość stosowanych nawozów naturalnych i organicznych są czynnikami, które wpływają na zawartość materii organicznej w glebie i są zależne od rolnika. W zależności od sposobu gospodarowania np. doboru roślin w płodozmianie, tu należy przypomnieć, że tylko uprawa roślin motylkowatych, bobowatych (strączowych) i traw wzbogaca glebę w materię organiczną, a tych gatunków niestety nie jest zbyt dużo w strukturze zasiewów. Natomiast uprawa zbóż, okopowych, oleistych, powoduje zubożenie gleby w próchnicę.

W gospodarstwach które zlokalizowane są na glebach lżejszych, w których nie stosuje się nawożenia naturalnego, a wzbogacanie gleby w materię organiczną sprowadza się do uprawy poplonów na przyoranie, o sprzedaży słomy praktycznie nie powinno się myśleć, ponieważ działalność ta na pewno nie przyniesie korzystnych w perspektywie lat wyników, a uzyskany jednorazowy „zastrzyk pieniędzy” nie przyniesie wymiernych rezultatów.