Oznaczanie zawartości przyswajalnych form magnezu to jedna z podstawowych analiz gleb. Wykonuje się ją między innymi w Stacjach Chemiczno-Rolniczych, jako jedną z kilku analiz w ramach badania gleb dla potrzeb doradztwa nawozowego (pozostałe analizy to oznaczenie wartości pH oraz zasobności w przyswajalne formy fosforu i potasu). Czy warto oznaczać zawartość magnezu przyswajalnego w glebie?

Okazuje się, że nieco poniżej 30% gleb ornych Polski cechuje się niską lub bardzo niską zasobnością w przyswajalne formy magnezu. Choć zachodzące w czasie zmiany zawartości magnezu w glebach nie są bardzo duże, dla niektórych gleb zaznacza się pewna tendencja.

W 2015 roku średnia zawartość magnezu przyswajalnego w glebie wynosiła 7,35 mg Mg · 100 g^-1 i osiągnęła wartość zbliżoną do uzyskanej 15 lat wcześniej. Oznaczona w 2015 roku zawartość minimalna (0,1 mg · 100 g^-1) była najmniejszą ze stwierdzonych w ciągu 20 lat prowadzenia badań.

Tab.1. Zawartość przyswajalnego magnezu w glebach.

Źródło: Monitoring chemizmu gleb ornych Polski

Jednym z głównych źródeł magnezu są nawozy wapniowo-magnezowe. Nawozy te zaleca się stosować, jeśli gleba wymaga wapnowania, a jednocześnie wykazuje niską lub bardzo niską zasobność w magnez. Jeśli wapnowanie nie jest wymagane, zaleca się stosować bezwapniowe nawozy magnezowe.

Literatura:
1. Hołubowicz-Kliza G. 2012. Zasady wapnowania gleb. Instrukcja upowszechnieniowa nr 188. Wydawnictwo IUNG-PIB, Puławy.
2. Monitoring chemizmu gleb ornych Polski. http://www.gios.gov.pl/chemizm_gleb/index.php?mod=wyniki (dostęp online: 15.10.2017)