Odpowiednie zaopatrzenie roślin w potas to wzrost odporności na czynniki stresowe, jak przymrozki, lepsza tolerancja na suszę i wyleganie. Analizując obecną sytuację pogodową, a także warunki wilgotnościowe, jakie w ostatnich latach występują na naszych polach, należy poważnie zastanowić się nad właściwym zaopatrzeniem roślin w ten makroskładnik.

Właściwe zaopatrzenie roślin w potas poprawia ich reakcję na nawożenie azotem. Większość upraw rolniczych pobiera większe ilości potasu, niż azotu.

Okresy krytyczne w żywieniu potasem:

• Zboża – od fazy strzelania w źdźbło do kwitnienia
• Rzepak – ruszenie wegetacji do początku kwitnienia
• Ziemniaki – w trakcie wiązania bulw
• Buraki – od fazy siewki do początku sierpnia.

Brak potasu w glebie oraz zakłócenia w pobieraniu tego składnika w okresach krytycznych dla żywienia roślin, skutkuje spadkiem plonu.

Podstawowe funkcje potasu w roślinie

W całym okresie wegetacji potas reguluje turgor (jędrność) komórek roślinnych przez co ogranicza przedwczesne więdnięcie roślin. W efekcie pozytywnego oddziaływania potasu na gospodarkę wodną roślin, następuje lepsze wykorzystanie glebowych zapasów wody, co w warunkach jej niedoboru może zwiększyć plon nawet o 30%. Ponadto rośliny odpowiednio zaopatrzone w ten pierwiastek wykazują lepszą tolerancje na czynniki stresowe, jak: susza, przymrozki, wyleganie.

Zbilansowane nawożenie potasem

Zawartość materii organicznej oraz zasobność w potas podnosi zdolność magazynowania wody w glebie. Potas ma działanie strukturotwórcze, tworzy tzw. „mostki potasowe”, które wpływają na powstawanie średniej wielkości porów glebowych, które są w stanie przetrzymywać wodę w sposób dostępny dla roślin w późniejszym terminie. 

Wysoką efektywność plonowania roślin można uzyskać, jeśli utrzymamy optymalny poziom zasobności gleb w potas. Najkorzystniej jest utrzymywać zasobność gleby w potas w przedziale od średniej do wysokiej.

Czy już jest za późno?

Nawożenie potasem najlepiej na glebach zwięzłych i średnich zastosować jesienią, tak aby można je było wymieszać z glebą. Na glebach lżejszych, gdzie pierwiastek ten jest łatwiej wymywany, np. w uprawie zbóż ozimych wysiewać go w dwóch dawkach: pierwszą przed siewem, drugą na przedwiośniu (1/3 całkowitej dawki nawozowej). 

W przypadku rezygnacji z nawożenia potasem jesienią lub tylko aplikacji niewielkiej jego ilości, pierwiastek należy uzupełnić wiosną, po przeprowadzeniu bilansu tego składnika w glebie.