Uprawiając coraz bardziej doskonałe, a więc coraz wydajniejsze odmiany roślin, precyzyjne nawożenie decyduje o wykorzystaniu ich potencjału plonowania. Konieczne jest mobilizowanieroślin do szybszego wzrostu od początku ich życia.
Pamiętajmy o tym, że to składniki pokarmowe pobrane przez rośliny we wczesnych fazach wzrostu decydują o ilości pąków kwiatowych na pędzie głównym i rozgałęzieniach bocznych oraz ilości łuszczyn, ich wielkości, a więc wielkości plonu. Na tak „wyprowadzoną”, dobrze ukorzenioną i rozbudowaną roślinę wpływ niekorzystnych warunków pogodowych w późniejszych okresach jest mniej dotkliwy.
Nawożenie efektywne to nawożenie zbilansowane
O dobrym jesiennym rozwoju rzepaku decyduje uregulowany wcześniej odczyn gleby, pH w 1 M KCl zawsze powyżej 6 i wysoka zasobność gleby. Powszechnie wiadomo, że fosfor i potas zawsze najlepiej stosować pod pług, by równomiernie rozmieścić je w warstwie ornej na głębokość co najmniej 10 cm, bo wtedy mogą być pobierane także po wiosennym przesuszeniu się gleby.
Nawozić efektywnie to znaczy umiarkowanie, ale w odpowiednim terminie, najlepiej dobraną formą nawozu. Nawozy z „POLIC” zawierają najlepiej przyswajalny fosfor, bo w 100% rozpuszczalny w obojętnym cytrynianie amonu i wodzie. Rzepak ozimy potrzebuje do swego rozwoju łatwo dostępny fosfor i potas, bo te pierwiastki decydującą o lepszym ukorzeniu się, krzewieniu oraz odporności na długie zimowe miesiące. Potrzeby te wskazują że pogłówne, wiosenne nawożenie fosforem i potasem jest błędem. Łatwiej można rzepakowi pogłównie dostarczyć potas, ponieważ jest bardziej ruchliwy w glebie. Potas zastosowany przedsiewnie pobudza jednak rośliny do lepszego krzewienia się.
Trafnie wybrać nawóz, by zbilansować dawkę
Dawkę nawozu wieloskładnikowego ustala się zawsze względem fosforu, czyli najdroższego składnika pokarmowego. Wiadomo powszechnie, że rzepak z 1 toną nasion (bez słomy) pobiera 18 kg fosforu, a 1 tona ziarna zbóż 8 kg. Poziom zasobności gleby w fosfor i potas decyduje więc o wyborze nawozu wieloskładnikowego.
Ze względu na około 3-krotnie większe pobieranie potasu niż fosforu przez rzepak, zaleca się stosować nawóz kompleksowy o jak szerszym stosunku fosforu do potasu (P:K), a jest to: POLIFOSKA® 5 i POLIFOSKA® PLUS oraz POLIFOSKA® PLUS z borem (P:K-1:2, czyli na 1 kg fosforu przypadają 2 kg potasu), POLIFOSKA® 4 (P:K-1:2,7) lub POLIFOSKA® PETROPLON (P:K-1:3). W przypadku uprawy na oborniku, szczególnie bydlęcym, można stosować nawóz o węższym stosunku P:K, czyli 1:1,5 (POLIFOSKA® 6, POLIFOSKA® M).
Oferta nawozów z Grupy Azoty POLICE umożliwia zbilansowane nawożenie rzepaku w każdych warunkach glebowych.
Racjonalne przedsiewne nawożenie rzepaku to także umiarkowane zaopatrzenie roślin w azot (40-60 kg N/ha) i siarkę oraz mikroskładniki. Azot należy stosować tylko w formie amonowej lub amidowej, a więc mocznik, POLIFOSKA® 21 lub siarczan amonu.
Pomimo zastosowania azotu stan plantacji może być jesienią słaby. Wówczas, do połowy października można zastosować oprysk 8-10% roztworem mocznika z dodatkiem 3-5% roztworem siarczanu magnezu. Bardzo ważne jest w fazie około 5. liścia zastosować pierwszą dawkę boru (do 70 g B/ha) i manganu (100 g Mn/ha).
Przedstawione nawożenie to skuteczny sposób budowania potencjału i struktury plonu oraz podstawa wysokiej efektywności nawożenia, nawet przy nie najlepszych relacjach cen nawozów do cen nasion rzepaku.
Pamiętajmy o podstawowej zasadzie, że to co rośliny pobiorą (nie tylko azot) we wczesnych fazach rozwoju, kiedy jest dostatek wilgoci, a one „programują” plon, decyduje o wielkości i jakości plonu. Nie można dopuścić do tego, by roślinom brakowało składników pokarmowych we wczesnych fazach rozwoju, bo zniweczymy trud uprawy.
dr Adam Grześkowiak
