Polska – europejska potęga w uprawie truskawek

Według najnowszego raportu Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, Polska zajęła drugie miejsce po Hiszpanii pod względem produkcji truskawek w Unii Europejskiej. W 2024 roku wyprodukowaliśmy 15 % unijnej produkcji – z 29 tys. ha zebrano niemal 160 tys. ton truskawek, co stanowi aż 40 % całej powierzchni upraw w UE. 

Spadek zbiorów, ale wartościowy eksport

Choć zbiory były o 12 % niższe niż w 2023 roku, nasz kraj utrzymał pozycję lidera pod względem powierzchni upraw i eksportu mrożonych owoców. Co ważne, aż 50 % produkcji trafia na eksport – głównie do Niemiec, Francji i Holandii. Wartość eksportu wzrosła do 143 mln EUR, mimo spadku wolumenu. 

Główne regiony upraw i struktura gospodarstw

• Mazowieckie – odpowiada za ponad 50 % krajowej produkcji. 
• Pozostałe silne regiony to lubelskie, łódzkie i świętokrzyskie – razem to kolejne 30 % zbiorów. 
• Dominują gospodarstwa rodzinne o powierzchni od 1 do 10 ha, korzystające z ok. 50 różnych odmian truskawek. 

Trendy: malejąca powierzchnia upraw, stabilizacja produkcji

Od 2016 roku obserwujemy spadek powierzchni upraw: z ponad 50 tys. ha do 29 tys. ha w 2024 r., a zbiory spadły z 197 tys. do 159 tys. ton. Ta konsolidacja sugeruje, że przetrwały tylko najbardziej efektywne gospodarstwa, co może mieć długoterminowy wpływ na konkurencyjność sektora. 

Wyzwania i perspektywy

Dlaczego powierzchnia upraw maleje? 

• Konkurencja z importem.
• Rosnące koszty produkcji.
• Trudności w dostępnie do siły roboczej sezonowej. 

Co działa na plus? 

• Silny potencjał eksportowy.
• Wzrost wartości sprzedaży, nawet przy spadku ilości.
• Koncentracja na efektywnych plantacjach rodzinnych. 

Co dalej? 

• Warto stawiać na innowacje w agrotechnice, wzrost wydajności i rozwój produktów przetworzonych (soki, dżemy, koncentraty). 
• Kluczem będzie utrzymanie pozycji eksportowej i zwiększenie udziału w rynku mrożonej oraz przetworzonej truskawki. 

Podsumowanie

Polska pozostaje jednym z największych producentów truskawek w UE, mimo wyzwań związanych ze spadkiem powierzchni i zbiorów. Kluczem jest stabilny, dobrze zorganizowany eksport, sygnalizujący, że sektor elastycznie reaguje na zmieniające się warunki rynkowe. Dalszy rozwój wymaga nowoczesnego podejścia – od agrotechniki po przetwórstwo – aby utrzymać konkurencyjność i wykorzystać potencjał rynków zagranicznych.