Różnica w cenie pszenicy jakościowej do paszowej w ostatnim sezonie wynosiła około 200 zł/t. Przy plonie na poziomie 8 t można było uzyskać o 1600 zł więcej z każdego hektara. Pozyskana w ten sposób kwota pokryła koszt trzeciej dawki, a pozostała część pieniędzy trafiła prosto do kieszeni rolnika. Oprócz różnicy w cenie należy pamiętać o tym, że popyt na ziarno z parametrami był większy niż na zboże z przeznaczeniem na cele paszowe.

Głównym zadaniem trzeciej dawki azotu jest poprawa parametrów jakościowych ziarna, dlatego ma ona szczególne znaczenie w przypadku jakościowych odmian pszenicy (fot. M. Szczerbińska)

Jakie korzyści przynosi stosowanie trzeciej dawki azotu w pszenicy?

Trzecia dawka azotu może zwiększyć masę 1000 ziaren (MTZ) i zawartość białka, co przekłada się na lepszą jakość ziarna pszenicy. Choć nie wpływa na liczbę kłosków, zapobiega ich redukcji, co może prowadzić do wyższego plonu. Odpowiednio dobrana dawka azotu w fazie liścia flagowego pozwala roślinom efektywniej wykorzystać azot z gleby. Należy pamiętać o dobraniu odpowiedniej dawki i terminu aplikacji, aby uniknąć negatywnych konsekwencji.

Główny wróg to susza

Bez opadów nie ma możliwości efektywnego wykorzystania nawozów. Granule muszą się rozpuścić, a następnie podobnie jak nawozy w formie płynnej, przemieścić w zasięg systemu korzeniowego. Nie należy więc zwlekać z aplikacją trzeciej dawki, potocznie nazywanej na kłos. Przy obecnych warunkach pogodowych – deficyt wody w okresie kłoszenia – trzecią dawkę należy podawać wcześniej. Chcąc utrzymać nazewnictwo odpowiadające fazie rozwojowej rośliny, powinniśmy nazywać ją „na flagę” lub „na liść podflagowy”. Stosując nawozy z takim wyprzedzeniem zdecydowanie zwiększamy szansę ich wykorzystania z uwagi na wyższe prawdopodobieństwo wystąpienia opadów.

Rekomendowana dawka azotu na hektar

Wielkość trzeciej dawki azotu powinna być dostosowana do konkretnych warunków glebowo-klimatycznych, odmiany pszenicy i oczekiwanego plonu. Ogólnie przyjmuje się, że optymalna dawka wynosi od 20 do 50 kg N/ha. W przypadku gleb lekkich i suchych może to być 20-30 kg N/ha, a na glebach ciężkich i wilgotnych 30-50 kg N/ha. Najlepiej gdy wielkość dawki wynika z obliczeń uwzględniających aktualny potencjał roślin.

Oprócz dawki ważna jest wielkość granul

Należy zwrócić szczególną uwagę na ustawienie rozsiewacza, zwłaszcza gdy na szersze ścieżki stosujemy nawozy w „grubej granuli”. Błędy w tym zakresie mogą doprowadzić do cięcia liści z których budowany jest plon. Uszkodzenia mechaniczne to również zwiększona presja chorób grzybowych.