Wielkimi krokami zbliża się termin aplikacji nawozów azotowych. Azot jest najbardziej plonotwórczym pierwiastkiem w nawożeniu pszenicy i od tego pierwiastka zaczynamy nawożenie, a wielkość dawki ustalamy na podstawie oceny stanu przezimowania.

Zima dobiega końca, ale jeszcze nie powiedziała ostatniego słowa. Stan plantacji pszenicy ozimej na Podlasiu jest bardzo zróżnicowany w zależności od terminu siewu. Możemy obserwować pszenice ozime bardzo dobrze rozkrzewione oraz zimujące w fazie szpilki, które były siane późno, najczęściej po zbiorach kukurydzy na ziarno.

Rośliny dobrze rozkrzewione, czyli mające 3-4 rozkrzewienia potrzebują w I dawce nie więcej niż 50 kg N/ha. Taka ilość azotu ma ożywić rośliny po zimie oraz utrzymać rosnące już silne pędy kłosonośne. Zbyt duża pierwsza dawka nawożenia azotowego może powodować nadmierne krzewienie się. Powstają pseudoźdźbła, łan jest nadmiernie zagęszczony, nieprzewiewny i rośliny mogą wylegać.

Rośliny zimujące w fazie jednego rozkrzewienia lub szpilki wymagają w I dawce około 80 kg N/kg. W zależności od warunków pogodowych możemy dawkę podzielić na dwie w odstępie tygodniowym, czyli przed ruszeniem wegetacji i tydzień później. Tak duża ilość azotu ma na celu pobudzenie roślin do dalszego krzewienia.

Jaką formę azotu wybrać na I dawkę ?

Najlepszą formą azotu jest forma saletrzano-amonowa, którą zawierają saletra amonowa Pulan, Zaksan, Saletrzak 27 standard oraz Salmag. Dzięki zawartości w równej proporcji jonów saletrzanych i amonowych nawóz działa efektywnie.