Jak pamiętamy wschody rzepaku w tym sezonie były bardzo nierówne. Powodem tego były niekorzystne warunki atmosferyczne, z którymi się zmagaliśmy. W takiej sytuacji jesienią powinniśmy zrobić wszystko, aby rzepak dobrze przygotować do zimy. Szczególną uwagę powinniśmy zwrócić na pokrój rośliny, prawidłowe odżywienie a także ochronę roślin przed patogenami. Rzepaki te najmniejsze późno siane, bądź te z opóźnionymi, nierównymi wschodami dzięki sprzyjającej ciepłej jesieni osiągnęły fazę co najmniej 7 liści. Gwarantuje im to przezimowanie w temperaturze -18°C bez okrywy śnieżnej. Z kolei rzepaki siane w terminie, które nie napotkały na swojej drodze negatywnych warunków znajdują się w fazie 10-12 liści.

Warunki pogodowe podczas jesiennej wegetacji

Długa ciepła jesień spowodowała intensywny rozwój roślin rzepaku a także przyniosła szereg zagrożeń. Najmniejsze rośliny późno siane zbudowały prawidłową rozetę, z kolei rośliny wysiane w terminie nadmiernie wybujały. W powiecie radomskim dzięki sprzyjającym warunkom rzepaki udało się wysiać w terminie, przez co rolnicy mieli dużo czasu, aby popracować nad prawidłowym pokrojem roślin. Ciepła i wilgotna jesień spowodowała, że jeden zabieg regulacyjny nie wystarczył. Trzeba było wykonać drugi zabieg korekcyjny w celu przygotowania szyjki korzeniowej do prawidłowego przezimowania. Szyjka korzeniowa przed zimą powinna wyglądać potocznie mówiąc jak paznokieć, powinna być niska i gruba.  

Zagrożenia w uprawie rzepaku

Podczas ciepłej i wilgotnej jesieni rzepak jest narażony na wiele niekorzystnych czynników. Pierwszym z nich są szkodniki z którymi borykamy się od samego siewu. Najważniejsze jesienne szkodniki to: pchełki, gnatarz rzepakowiec, chowacz brukwiaczek, ślimaki czy też śmietka kapuściana od której w dużej mierze zależy przezimowanie rzepaku. Ze względu na kilka pokoleń tego szkodnika powinniśmy na plantacji rozstawić lepy, aby szczegółowo monitorować i zwalczać śmietkę. Kolejnym zagrożeniem są choroby grzybowe. Jesienią powinniśmy skupić się głównie na mączniaku rzekomym oraz suchej zgniliźnie kapustnych. Rzepak wraz z intensywnym wzrostem nadmiernie pobiera składniki pokarmowe.

Oprócz makroelementów ważne są również mikroelementy głównie bor i mangan, które mają ogromny wpływ na rozwój systemu korzeniowego.

Przezimowanie bądź też stopień przezimowania rzepaku jest kluczowym elementem w jego dalszej uprawie. Po mroźnej zimie mierzymy się z wiosennym dylematem, czy plantację zostawić czy jednak zlikwidować. Obsada roślin podczas siewu powinna wynosić 40-50 szt/m². Zakładając 20-25% strat spowodowanych warunkami atmosferycznymi podczas zimy wiosną powinno zostać 30-35 szt/m². Praktyka niejednokrotnie pokazała, że 15 sztuk roślin równomiernie rozmieszczonych na plantacji nie powoduje zniżki plonu.