Przyszła wiosna i rolnicy rozpoczęli intensywny okres prac polowych. Jak co roku gospodarze zastanawiają się jakie rośliny wybrać na swoje pola. Klimat się zmienia i niestety coraz trudniej jest dobrać rośliny, które są w stanie wytrzymać dłuższe okresy niedoboru wody. Dlatego na popularności zyskuje słonecznik zwyczajny – Helianthus annuus L. Roślina ta jest traktowana przez rolników jako alternatywa dla rzepaku – w kontekście produkcji oleju. Dodatkowo ważny jest aspekt ekonomiczny. 

 

Słonecznik jest rośliną jarą o krótkim okresie wegetacyjnym – około 120–140 dni. Zaletą słonecznika jest duża wytrzymałość na suszę, która bardzo często występuje na terenie województwa lubuskiego i wielkopolskiego. Siew słonecznika można rozpocząć około połowy kwietnia, przy temperaturze gleby 8°С na głębokości 3–5 cm. Słonecznik lubi glebę żyzną o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym( pH 6,6–7,2). Nie ma dużych wymagań pokarmowych, jednak nawożenie mineralne jest ważne dla uzyskania zadawalających plonów. Aby uzyskać 1 tonę niełupek słonecznik pobiera około 70 kg N, 30 kg P₂O₅, 90 kg K₂O. Warto wykorzystać badania gleby, aby ustalić nawożenie pod zasobność gleby na której planowany jest siew.

Nawożenie azotem najlepiej rozpocząć pierwszą dawką azotu zastosowaną przed siewem lub w podsiewaczu. Pozostałą dawkę azotu zastosujemy w fazie 4 liści słonecznika. Do nawożenia azotem możemy wykorzystać RSM 32, Pulan, Zaksan, Pulrea Inu. A do nawożenia fosforem najlepiej wybrać nawóz Polidap do podsiewacza