Wiosenne nawożenie

Okres zimowy to czas na spoczynek i wstrzymanie wegetacji roślin. Optymalne warunki to okrywa śnieżna i temperatura poniżej 0. Niestety nie zawsze mamy idealny czas przezimowania. Tej zimy okrywa śnieżna w wielu miejscach jest mała i szybko znika. Wysokie temperatury jak na tę porę roku sprawiają, że gleba nie zamarza i wegetacja trwa. Już za chwilę pojawią się pierwsze sygnały o brakach pokarmowych. Przedwiośnie to dobry czas na ustalenie prawidłowej regeneracji roślin.

Znaczenie pierwiastków w regeneracji roślin

Azot można potraktować jako materiał budulcowy, jest składnikiem enzymów, białek, witamin, chlorofilu, a także hormonów oraz DNA. Wpływa bezpośrednio na krzewienie i prawidłowy wzrost roślin, wyższe plonowanie, wielkość zielonej masy oraz korzeni. Odpowiednia ilość tego pierwiastka w roślinie wpływa na długość wegetacji, czas kwitnienia i zbioru. Z azotem można również przesadzić, a nadmiar może powodować osłabienie zimowania i spadek odporności na choroby. Przeazotowanie powoduje wyleganie, opóźnienie dojrzewania roślin, wzrost toksycznych związków azotu oraz spadek cukrów i tłuszczów. Azot jest bardzo mobilnym pierwiastkiem, który szybko przemieszcza się w glebie i roślinie.

Siarka to przysłowiowa roślinna tarcza, jest potrzebna, aby powstały roślinne przeciwciała. Jest podstawowym składnikiem białka i witaminy B₁. Wpływa na jakość plonu, poprawia zdrowotność roślin oraz polepsza walory smakowe i zapachowe. Wspomaga działanie azotu, skutecznie ogranicza gromadzenie się toksycznych azotanów w roślinie, poprawia jakość białka oraz zawartość cukrów i tłuszczów. Nadmiar siarki może powodować większą akumulację metali ciężkich w roślinie oraz pogorszyć jakość i smak roślin. W glebie przemieszcza się bardzo szybko. W roślinie przemieszcza się bardzo wolno co sprawia, że niedobory widoczne są na młodych organach. 

Potas odpowiedzialny jest za gospodarkę wodną w roślinie, wspomaga odporność na suszę. Pobudza wytwarzanie nowych łodyg i tym samym zwiększa krzewienie. Pierwiastek ten poprawia jakość roślin okopowych, wszelkich warzyw korzeniowych oraz liściastych. Umiarkowanie działa na odporność przed chorobami i mrozoodporność. Słabo przemieszcza się w glebie, ale za to szybko w roślinie, sprawia to, że niedobory szybko pokazują się na starszych częściach roślin, a przy skrajnie niskich zasobnościach również na młodych organach. 

Magnez to składnik chlorofilu. Wpływa na prawidłowy proces fotosyntezy w komórkach roślinnych. Wspomaga rozwój systemu korzeniowego, a tym samym skuteczniejsze pobieranie składników pokarmowych z gleby. Wpływa na syntezę węglowodanów, tłuszczów i białek oraz na lepsze wykorzystanie N, P i K. Magnez wspomaga transport i kumulację fosforu w nasionach. Szybko przemieszcza się w glebie i roślinie. 

Wapń odpowiedzialny jest za stabilność i spójność organów roślinnych. Bierze udział w budowie błon i ścian komórkowych, a tym samym zabezpiecza rośliny przed uszkodzeniami mechanicznymi i patogenami. Podobnie jak magnez wpływa na prawidłowy wzrost i rozwój korzeni. W roślinie przemieszcza się wolno co sprawia, że niedobory widoczne są na nowych organach. W glebie jest mobilny i łatwo wypłukiwany.

Fosfor jest nośnikiem energii w roślinach i działa bezpośrednio na procesy energetyczne decydujące o pobieraniu składników pokarmowych. Poprawia odporność na wymarzanie, wyleganie i choroby. Wspomaga wzrost korzeni i krzewienie się roślin. Kumuluje się głównie w nasionach, co wpływa następnie na siłę kiełkowania. Pierwiastek praktycznie nie przemieszcza się w glebie, co utrudnia jego prawidłowe pobieranie. W roślinie jest mobilny, dlatego szybko przemieszcza się do młodych i nowych części roślin. 

Odpowiedni nawóz to podstawa

Podstawą wiosennej regeneracji i odżywienia roślin jest odpowiedni dobór nawożenia. Proces regeneracji powinien być na tyle szeroki, aby działał na wszystkie procesy życiowe i na tyle szybki, aby roślina nie przeżywała dalszego stresu. Wiosną oprócz nawozów azotowych lub azotowo-siarkowych pobudzających rośliny warto również pamiętać, aby pH było uregulowane. Jeśli jest ono za niskie lub nie udało się wykonać wapnowania przedsiewnie, można przeprowadzić je wczesną wiosną przed ruszeniem wegetacji.

Składniki pokarmowe takie jak fosfor czy potas powinny być podane już jesienią, aby mogły być prawidłowo pobierane podczas dalszego rozwoju. W ramach potrzeby lub niedoborów K, Mg, Ca i P (w mniejszym stopniu), pierwiastki te można częściowo uzupełnić wiosną.