Tzw. chwasty zimujące mogą pojawić się na polach zarówno wiosną, późnym latem i jesienią. Osobniki ze wschodów wiosennych przechodzą pełny cykl życiowy w jednym sezonie wegetacyjnym, czyli zachowują się jak rośliny jare. Największym problemem w oziminach są egzemplarze, które wzeszły jesienią. Przed zimą zazwyczaj osiągają fazę rozety i w takiej postaci zimują, zaś organy generatywne wytwarzają w kolejnym sezonie. Większość z nich dostosowuje swój cykl życiowy do cyklu uprawianej oziminy. Chwasty zimujące do wytworzenia organów generatywnych nie potrzebują okresu jarowizacji czyli działania niskich temperatur. Niektóre gatunki, jak np. gwiazdnica pospolita, tasznik pospolity, tobołki polne wydają kilka pokoleń w ciągu roku. 

Do najgroźniejszych chwastów zimujących zaliczamy m.in. miotłę zbożową, wyczyńca polnego, przytulię czepną (odznacza się szybkim wzrostem nawet w niskich temperaturach) chabra bławatka, maka polnego, rumiana polnego. Mniej groźne gatunki zimujące to np. bodziszek drobny, fiołek polny, jasnota purpurowa i różowa, przetaczniki. 

Chwasty zimujące są tolerancyjne na niskie temperatury, dzięki czemu dobrze radzą sobie w warunkach zimowych. Wczesną wiosną są zahartowane i dobrze ukorzenione, a wyższe temperatury w tym okresie przyczyniają się do ich intensywnego wzrostu, co sprawia, że stają się mało wrażliwe na herbicydy. W związku z tym najlepiej zwalczać już jesienią. Na ogół, im wcześniej to zrobimy, tym bardziej zabieg będzie skuteczny. W zbożach ozimych do jesiennych zabiegów zwalczania chwastów zimujących można użyć herbicydy oparte na takich substancjach aktywnych jak: diflufenikan, chlorotoluron, flurochloridon, flufenacet, pendimetalina, prosulfokarb, pikolinafen występujących solo lub w mieszaninach (np. diflufenikan + prosulfokarb, diflufenikan + mezosulfuron metylowy + jodosulfuron metylosodowy). Na plantacjach silnie opanowanych przez chwasty jednoliścienne zaleca się stosować środki zawierające substancje dedykowane do niszczenia tylko tej grupy chwastów, tj. pinoksaden, mezosulfuron metylowy. 

W rzepaku ozimym chwasty jednoliścienne można wyeliminować w zabiegach powschodowych za pomocą graminicydów opartych na następujących składnikach: chizalofop-P-etylu, chizalofop-P-tefurylu, fluazyfop-P-butylu, propachizafop, cykloksydym i kletodym. Do zwalczania zarówno chwastów jedno-, jak i dwuliściennych służą środki zawierające m.in. chlomazon, metazchlor, napropamid, dimetachlor, propyzamid lub mieszaninę substancji np. halauksyfen metylu + pikloram.