Chwościk buraka to choroba występująca jedynie na buraku, powodowana przez gatunek grzyba Cercospora beticola. Uznaje się ją za jedną z najgroźniejszych chorób buraka cukrowego, pastewnego i ćwikłowego. Choroba ta znana jest plantatorom buraka, ponieważ występuje każdego roku w różnym nasileniu we wszystkich rejonach jego uprawy, od końca czerwca aż do zbiorów.

Przy sprzyjającej pogodzie – wysoka temperatura i duża wilgotność powietrza - grzyb atakuje i poraża liście. W suche lata chwościk może pojawić się nagle po pierwszych opadach, bardzo szybko się rozwija i w ciągu kilku dni może spowodować całkowite ich zniszczenie. Porażenie przez Cercospora beticola powoduje wydłużenie głowy korzeniowej buraka, co utrudnia zbiór oraz zmniejsza masę korzeni i ilość cukru.

Przy silnych infekcjach i braku skutecznej ochrony można stracić nawet połowę plonu korzeni i do 3% zawartości cukru. Chwościka buraka można zidentyfikować uważnie lustrując plantację. Objawy pojawiają się najpierw na starszych liściach. Na blaszkach pojawiają się drobne, brązowe, okrągłe plamki (punkciki) otoczone czerwonawą obwódką.

Z czasem łączą się i zlewają w brązowe plamy. Ustaje asymilacja, liście usychają i skręcają się (uwaga - często mylona z chwościkiem jest brunatna plamistość liści buraka tzw. rumularia). Po zauważeniu pierwszych objawów choroby niezbędna jest nasza interwencja – zastosowanie fungicydu i usunięcie infekcji.

Pierwszy oprysk fungicydem wykonujemy po przekroczeniu progu szkodliwości (po stwierdzeniu określonego stopnia porażenia roślin w podanym terminie (tabela poniżej). Jeśli mimo przeprowadzonego zabiegu choroba będzie się nadal rozwijała i obejmie 45% roślin - stosujemy drugi oprysk a później kolejne, biorąc oczywiście pod uwagę okres karencji preparatu.

Progi szkodliwości :

Jak ocenić stopień porażenia?
Idąc po przekątnej pola zbieramy 100 liści ze środkowego okółka roślin – 1 liść porażony oznacza 1° porażenia.

Czym zwalczać?
Skuteczne są fungicydy z substancja aktywną epoksykonazol i tebukonazol.

Jak zapobiegać?

• Przyorywać resztki pożniwne (grzyb zimuje w glebie na resztkach liści),
• nie uprawiać buraka na tym samym polu częściej niż co 4 lata,
• uprawiać odmiany odporne (odmiany odporne są niestety bardziej podatne na mączniaka).