Najbardziej popularną chorobą w burakach cukrowych jest chwościk, którego wywołuje Cercospora beticola. Grzyb ten najlepiej rozwija się w warunkach ciepłej i wilgotnej aury. Dlatego przy pojawiających się latem opadach i utrzymujących się wysokich temperaturach obecność chwościka na plantacji jest pewna.

Decyzja o ochronie buraków przed chwościkiem

W ochronie kluczową rolę odgrywa monitoring, obecnie pola powinniśmy lustrować znacznie częściej, min. co 2-3 dni. Pomocne przy tym są alerty z cukrowni. Pierwsze zabiegi ochronne należy wykonać od razu po zaobserwowaniu objawów choroby – brunatnoszare, małe, okrągłe plamki (średnica 0,5-6 mm), otoczone ciemną, brunatnoczerwoną obwódką.

W przypadku nieskutecznej ochrony i silnej infekcji porażone liście zamierają. Rośliny mogą wtedy budować wtórne ulistnienie kosztem gromadzonego w korzeniach cukru, przez co dochodzi do strat w plonie. W sezonie należy wykonać 2-3 zabiegi fungicydowe, przy sprzyjających warunkach dla rozwoju grzyba (duża wilgotność i wysokie temperatury powietrza) zachowujemy krótsze odstępy między zabiegami. Ze względu na dużą zdolność grzyba do tworzenia odporności na substancje czynne konieczna jest rotacja fungicydów. Substancje czynne możliwe do wykorzystania to m.in. difenokonazol, tebukonazol, azoksystrobina z grupy strobiluryn i fenpropidyna (grupa morfolin). Zabiegi warto wspomóc związkami miedzi, które podnoszą skuteczność zabiegów ochronnych i mają ograniczać prawdopodobieństwo tworzenia się odporności na substancje czynny. Dlatego w każdym zabiegu warto uwzględnić nawet po 300 g/ha wodorotlenku miedzi.

W burakach nie tylko chwościk

W sezonie burakom zagraża nie tylko chwościk. Inny ważny grzyb to Ramularia beticola wywołujący brunatną plamistość liści. Objawy choroby często są mylone z chwościkiem. W przypadku brunatnej plamistości na liściach pojawiają się brunatnoszare plamy o średnicy 4-7 mm. Porażona część liści zasycha i może się wykruszać, zmniejsza się w ten sposób powierzchnia asymilacyjna. Pierwsze objawy choroby obserwuje się na najstarszych liściach.

Mniejsze znaczenie gospodarcze ma bakteryjna plamistość liści wywoływana przez Pseudomonas syringae var. aptata. Sprzyjające warunki do rozwoju patogenu to niska temperatura, intensywne opady deszczu i pochmurna pogoda. Pierwsze objawy choroby to nekrotyczne zmiany na brzegu blaszki liściowej, które rozwijają się w głąb liścia. Zmiany w postaci brunatnoszarych, wilgotnych plam mogą zajmować dużą powierzchnię blaszki liściowej i sprawiają wrażenie gnicia. Następnie tkanka w tym miejscu wykrusza się i prowadzi do deformacji liści.

Agrotechniczne metody ograniczające presję chwościka i brunatnej plamistości liści to m.in. utrzymanie odpowiedniego płodozmianu, staranne przyoranie resztek, unikanie uprawy na polu sąsiadującym z polem, gdzie buraki były uprawiane rok wcześniej.