Zgodnie z danymi zawartymi w Roczniku Statystycznym Rolnictwa 2023, w przeciągu ostatnich kilkunastu lat obserwuje się tendencję wzrostową w wysokości uzyskiwanych plonów buraka cukrowego. W porównaniu do roku 2010 średni plon z 1ha wzrósł o ok. 30%.

Na poziom plonowania wpływają warunki pogodowe, zabiegi agrotechniczne stosowane w trakcie wegetacji, a także technika zbioru. Dla wielu gospodarstw nadszedł czas żniw buraczanych, warto więc zadbać o to, aby był on na tyle efektywny, że uzyskany plon korzeni będzie wysoki i odpowiedni pod względem jakości.

Zbiór buraków cukrowych odbywa się jednoetapowo, w czasie którego najpierw następuje ogławianie czyli odcięcie liści wraz z fragmentem górnej części korzenia, a następnie wyorywanie korzeni z gleby. Ogławianie buraka ma na celu usunięcie tej części korzenia, w której zawartość cukrów jest najniższa (ok. 12%). Poziom odcięcia główki korzenia określa Polska Norma PN-R-74458, według której powinien znajdować się on przy nasadzie liści, na wysokości szyjki korzeniowej. Dokładność ogłowienia wpływa również na przechowywanie buraków, ponieważ korzenie źle ogłowione łatwo porastają.

Zbyt niskie ogławianie buraków, tj. więcej niż 2 cm od nasady liści, sprzyja utracie masy korzeniowej, a tym samym mniejszym plonem cukru jaki można pozyskać z 1 hektara. Zbyt wysokie ogławianie powoduje, że tracimy mniej masy korzeniowej, jednak ten sposób ogławiania posiada również swoje wady. Przede wszystkim wysoko ogłowione korzenie odznaczają się wyższą zawartością gromadzonych głównie w główce korzeniowej melasotworów – związków, które utrudniają pozyskanie cukru z korzeni w procesie jego produkcji.

Istnieje również nowa technologia zbioru polegająca na usuwaniu jedynie liści z korzeni buraka, a pozostawieniu główki. Dzięki tej metodzie uzyskujemy wyższy plon, ponieważ nie ma strat w korzeniach, jednak jest on gorszej jakości. Dodatnim aspektem „odliściania” jest lepszy stan sanitarny korzeni, dzięki czemu lepiej przechowują się na pryzmach.