
Burak cukrowy w trakcie swojej wegetacji wytwarza dużą masę liści, która rozdrobniona i wymieszana z glebą stanowi cenne źródło składników pokarmowych dla roślin następczych.
Ilość związków pokarmowych zawartych w liściach uzależniona jest przede wszystkim od wielkości plonu korzeni, warunków pogodowych, odmiany, czy zdrowotności plantacji. Stosunek liści do korzeni jest zróżnicowany i może wynosić od 0,2:1 do 1,25:1. Przyjmuje się, że u odmian w typie normalnym stosunek plonu liści do plonu korzeni wynosi około 1:0.8, czyli na plon każdej tony korzeni przypada 800 kg świeżej masy liści. Na jednym hektarze plantacji, po zbiorze buraków cukrowych na polu może pozostać do 40 ton liści, co daje około 7 ton ich suchej masy. Liście buraka są bogate zwłaszcza w azot, potas, wapń i sód (tabela 1).
Tabela 1. Zawartość makroskładników w suchej masie liści buraka cukrowego (%) (Buraczyńska 2005)
| Wyszczególnienie | N | P | K | Ca | Mg | Na |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Średnia | 2,77 | 0,29 | 4,76 | 1,40 | 0,60 | 1,13 |
| Zakres min-max | 2,44-3,07 | 0,24-0,32 | 4,20-5,02 | 1,18-1,56 | 0,48-0,66 | 1,00-1,24 |
Buraki pozostawiają bardzo dobre stanowisko dla wszystkich roślin (z wyjątkiem uprawy tego samego gatunku), a po przyoraniu liści można po nich wysiewać wszystkie rośliny oprócz jęczmienia browarnego, dla którego stanowisko to jest zbyt zasobne w azot. Intensywna mineralizacja związków organicznych zachodzi w temperaturze powyżej 15oC, czyli w miesiącach czerwiec, lipiec, sierpień. Dlatego w pierwszym roku po przyoraniu składniki pokarmowe zawarte w liściach buraków bardzo dobrze wykorzystuje kukurydza, która ma długi okres wegetacji.
Źródło:
Buraczyńska D. 2005. Kształtowanie się zawartości suchej masy i makroskładników w korzeniach i liściach buraka cukrowego pod wpływem nawożenia organicznego i mineralnego. Annales UMCS, Sec. E, 60, 19-31.
