Zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2016/872 z dnia 1 czerwca 2016 r. do 30 września 2017 roku wszystkie herbicydy zawierające izoproturon powinny być zużyte. Po tym terminie ta substancja biologicznie czynna nie może być stosowana.

Powodem wycofania było zagrożenie dla ludzi i środowiska naturalnego wynikające z jego stosowania. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności uznał, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo skażenia wód podziemnych metabolitami izoproturonu, które przekraczałoby dopuszczalny poziom dla wody pitnej wynoszący 0,1 μg/l. Stwierdzono również, że izoproturon stwarza wysokie długoterminowe ryzyko dla ptaków i dzikich ssaków oraz duże niebezpieczeństwo dla organizmów wodnych. Izoproturon został sklasyfikowany jako substancja rakotwórcza oraz jako substancja mająca negatywny wpływ na układ rozrodczy. Ponadto po wieloletnim stosowaniu na polach uprawnych potwierdzono aż 17 przypadków odporności na tę substancję czynną, głównie wśród miotły zbożowej i wyczyńca polnego.

Izoproturan był bardzo popularną substancją wykorzystywaną do zwalczania miotły zbożowej i chwastów dwuliściennych. Według kategorii HRAC należy do pochodnych mocznika z grupy C – inhibitory fotosystemu II.

Czym zastąpić izoproturon?

Substancją czynną o podobnym mechanizmie działania jest chlorotoluron. Zwalcza on miotłę zbożową i chwasty dwuliścienne, przy czym spectrum wrażliwych na niego chwastów dwuliściennych jest nieco inne, niż w przypadku izoproturonu. Jako pojedyncza substancja występuje w 4 herbicydach (DicuRex Flo 500 SC, Lentipur Flo 500 SC, Opal 500 SC, Tolurex 500 SC). W połączeniu z diflufenikanem znajduje się w preparatach: Dyplomata 600 SC, Legato Pro 425 SC, Snajper 600 SC, natomiast Trinity 590 SC zawiera chlorotoluron, diflufenikan i pendimetalinę.