Gips
Chemicznie gips to dwuwodny siarczan wapnia, czyli CaSO4 · 2H2O. Jest to minerał naturalnie występujący w środowisku. Siarczan wapnia powstaje także jako odpad w procesach odsiarczania spalin.
Działanie
Gips może być wykorzystywany jako źródło siarki dla roślin. Zawartość siarki (S) w gipsie wynosi około 18%, a zawartość wapnia (Ca) wynosi około 22%. Jeśli przeliczymy te zawartości na formy tlenkowe, otrzymamy 45% SO3 i 32% CaO.
Dostępność składników zależy od rozpuszczalności gipsu w wodzie, a ta jest słaba. Z tego powodu gips nie należy do nawozów o szybkim działaniu, będzie jednak stanowił źródło siarki nie tylko w roku zastosowania, ale również w roku następnym.
Stosowanie gipsu nie prowadzi do odkwaszenia gleby. Zmiany wartości pH po zastosowaniu gipsu z reguły są niewielkie. Pomimo tego, zastosowanie gipsu zmniejsza zawartość glinu wymiennego w glebie, szkodliwego dla roślin, a obecnego w glebach silnie zakwaszonych. Korzystne działanie gipsu polega na powstawaniu w glebie związków glinu i siarki (pod postacią siarczanów).
Literatura:
1.Gorlach E., Mazur T. 2002. Chemia Rolna. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
2.Grzebisz W. 2009. Nawożenie roślin uprawnych. Tom 2. Nawożenie i systemy nawożenia. PWRiL, Poznań.
3.Łabętowicz J., Rutkowska B., Szulc W., Sosulski T. 2004. Ocena wpływu wapnowania oraz gipsowania na zawartość glinu wymiennego w glebie lekkiej. Annales UMCS, Sec. E, 2004, 59, 2, 631-637.
