Ze względu na dopłaty unijne, rolnicy coraz częściej decydują się na uprawę poplonów ozimych. Aby uzyskać zadowalające plony zielonki, zbiór ich przeprowadzany jest w III dekadzie kwietnia lub nawet w maju. Bezpośrednio po ich zbiorze wysiewane są rośliny w tzw. plonach wtórych. Poza niezaprzeczalnymi korzyściami z uprawy międzyplonów, są również negatywne aspekty ich wysiewu.

Przesuszają one glebę, znacząco skracają czas na przygotowanie roli pod zasiew plonów wtórych oraz pozostawiają na polu bardzo dużo nierozłożonych resztek pożniwnych. Dlatego bardzo ważne jest, aby wykonać takie zabiegi agrotechniczne, które umożliwią zatrzymanie wody w glebie i jednocześnie dobrze wymieszają masę roślinną z glebą. Orka wykonana z przedpłużkiem dobrze przykryje resztki pożniwne lecz jest bardzo ryzykowna, ponieważ bardzo przesusza rolę. Z tego względu jeżeli jest to możliwe zaleca się zastosowanie tylko bezorkowej uprawy agregatem.


Opracowując dawki nawozów mineralnych pod plony wtóre należy uwzględnić wymagania pokarmowe rośliny, zasobność gleby oraz masę organiczną poplonu pozostającą na polu. Ze względów organizacyjnych nawozy fosforowe, potasowe i organiczne należy wysiać jesienią, a tylko azotowe przedsiewnie w jednej dawce lub w dawkach dzielonych. Dobór roślin do uprawy w plonie wtórym uzależniony jest od warunków glebowo-klimatycznych regionu oraz terminu zbioru międzyplonu.

Po wcześnie zebranych międzyplonach można sadzić ziemniaki, siać buraki pastewne, wczesne odmiany kukurydzy, po średnio wczesnych – wczesne odmiany kukurydzy, słonecznik, rośliny strączkowe, mieszanki roślin strączkowych z trawami, grykę, w warunkach dużego uwilgotnienia kapustę pastewną, a po późno zebranych - facelię, proso, kapustę pastewną, a w warunkach niedoboru wody słonecznik.