
Ten bardzo ekspansywny szkodnik, który pustoszy plantacje kukurydzy w ostatnim czasie zwiększa swój zasięg występowania w Polsce. Zauważa się zwiększenie zasięgu występowania w Polsce północnej na coraz większym jej obszarze.
Obecnie, a więc w czerwcu rozpoczął się oblot formy dojrzałej — motyla szkodnika na plantacjach kukurydzy. Pod koniec czerwca są składane jajeczka na dolnej stronie powierzchni liścia, najczęściej w środkowych piętrach pędów. Po około 1-2 tygodniach pojawiają się gąsienice, które najpierw żerują w pochwach liściowych, w wiechach, zawiązkach kolb oraz pod okrywowymi liśćmi kolb. W późniejszym czasie gąsienice wgryzają się w łodygi, w których żywią się rdzeniem, natomiast w kolbach wyjadają młode ziarniaki oraz osadkę. Charakterystycznym objawem tego żerowania, widocznym na zewnątrz są białe trociny.
Objawem żerowania gąsienic w wiechach jest ich łamanie i zasychanie, w efekcie czego skraca się okres pylenia oraz następuje redukcja pyłku. W wyniku przygryzania znamion występuje gorsze i nierównomierne wypełnianie kolb ziarnem lub obumarcia całkowitego kolb. Żerowanie na liściach prowadzi do zmniejszenia powierzchni asymilacyjnej, a także ich zamierania. Żerowanie w łodygach doprowadza do zamierania i wysychania łodyg w górnej części rośliny oraz łamania się w miejscu żerowania. Te uszkodzenia są szczególnie niebezpieczne w miejscu poniżej osadzania się kolb, zwłaszcza kiedy łodyga leży na glebie. Żerowanie gąsienic bezpośrednio w kolbach doprowadza do ubytku ziarna. Ponadto kolby podgryzione u nasady często się odrywają i opadają na glebę. Dodatkowym bardzo niekorzystnym skutkiem żerowania szkodnika omacnicy prosowianki na kukurydzy jest jej porażenie przez patogeny chorobotwórcze najczęściej pojawiają się grzyby z rodzaju Fusarium, Trichothecium i Penicilinum, które mają zdolność wytwarzania niebezpiecznych dla ludzi i zwierząt mykotoksyn.
