
Teoria i praktyka rolnicza wyraźnie wskazują na decydującą rolę mikroskładników w uzyskaniu bardzo dobrego, pod względem ilościowym jak i jakościowym, plonu wszystkich roślin uprawnych. Oczywiście każdy uprawiany gatunek ma zapotrzebowanie na ściśle określone mikroskładniki.
Dla buraka cukrowego kluczowymi mikroskładnikami są przede wszystkim bor, miedź, molibden, a także mangan i cynk. O tym jakie makroskładniki lub mikroskładniki, w danych warunkach polowych, mają najważniejszą rolę decydują przede wszystkim następujące czynniki: niedobór składnika w glebie, wysokość plonu, zawartość substancji organicznej, odczyn gleby oraz system uprawy.
Niedobór boru w przypadku buraka cukrowego obniża plon i zawartość cukru w korzeniach, zwiększa udział substancji melasotwórczych, a także może doprowadzić do choroby – zgorzel liści sercowych i w konsekwencji suchej zgnilizny korzeni.
| Mikroskładnik | Rola w roślinie | Skutki niedoborów |
|---|---|---|
| Bor | bierze udział w różnicowaniu się komórek w tkankach twórczych stożków wzrostu korzenia, syntezie i transporcie węglowodanów, fotosyntezie i oddychaniu oraz w metabolizmie RNA i DNA, stabilizacji błon cytoplazmatycznych i ma działanie antyoksydacyjne | obniżenie plonu i zawartości cukru w korzeniach, zwiększenie udziału substancji melasotwórczych, mogą doprowadzić do choroby – zgorzel liści sercowych i w konsekwencji suchej zgnilizny korzeni |
| Molibden | bierze udział w przemianach azotu, jest składnikiem nitrogenazy i reduktazy azotanowej | wzrost zawartości azotanów i składników melasotwórczych, obniżenie pobierania azotu, spadek plonu i zawartości cukru w korzeniach |
| Miedź | uczestniczy w fotosyntezie, metabolizmie białek, węglowodanów, w przemianach azotu i witaminy C, jest składnikiem białek chloroplastów | wzrost koncentracji składników melasotwórczych, spadek pobierania azotu i zmniejszenie plonu |
| Mangan | aktywuje około 35 enzymów, uczestniczy w przemianach redox i azotowych, uczestniczy w biosyntezie ligniny, flawonoidów i kwasu indolilooctowego | chloroza liści, ograniczony rozwój korzeni i w konsekwencji niższy plon cukru |
| Cynk | uczestniczy w przemianach białka i węglowodanów, a także w syntezie tryptofanu i RNA | chloroza liści, zmniejszenie powierzchni asymilacyjnej liści, nagromadzenie związków azotowych w korzeniach, a to utrudnia krystalizację sacharozy w procesie produkcyjnym |
