Powierzchnia uprawy kukurydzy z roku na rok wzrasta. To głównie efekt wysokiej wartości odżywczej oraz potencjału plonotwórczego. W ostatnim dziesięcioleciu powierzchnia zasiewów tego gatunku wzrosła ponad dwukrotnie. To oczywiście znalazło swoje odzwierciedlenie również w ponad dwukrotnym zwiększeniu zbiorów ogółem. Nie zaobserwowano jednak, w tym czasie, istotnego wzrostu plonów kukurydzy. Oczywiście różne są tego przyczyny, ale na pewno jedną z najważniejszych jest zaspokojenie wymagań pokarmowych poprzez zbilansowane dostarczenie składników pokarmowych w nawozach.
Fosfor w dobrze przyswajalnej formie
W warunkach chłodnej wiosny kukurydza może słabiej pobierać fosfor
Kukurydza jest rośliną ciepłolubną, która w warunkach chłodnych wiosen bardzo słabo pobiera z nawozów fosfor.
Charakterystycznym tego objawem są zaczerwienione liście i zahamowany wzrost. Bardzo dobrym rozwiązaniem, w przypadku niskich temperatur jest zaopatrzenie roślin w łatwo rozpuszczalne związki fosforu, np. poprzez zastosowanie fosforanu amonu wraz z niewielką dawką azotu. Na krajowym rynku nawozów wieloskładnikowych, które zawierają w swoim składzie fosfor całkowicie przyswajalny dla roślin w postaci fosforanu jedno- i dwuamonowego za wyróżniający się produkt należy uznać
Polidap. Taka forma fosforu wykorzystywana jest także jako podstawowy składnik nawozów
Polifoska. Nawóz ten oprócz, wspomnianej w pełni przyswajalnej formy fosforu, zawiera w swoim składzie także azot oraz siarkę. Ten ostatni z wymienionych składników pokarmowych jest dodatkowo odpowiedzialny za zwiększenie odporności roślin kukurydzy na czynniki stresowe, a zwłaszcza niedobór wilgoci w glebie, który przyczynia się do powstawania zjawiska suszy.
Pamiętajmy, że fosfor wpływa w większym stopniu na rozwój części generatywnych niż wegetatywnych roślin. Dlatego nawożenie tym składnikiem zwiększa przede wszystkim plony ziarna.
Ziarno roślin dobrze zaopatrzonych w fosfor jest dorodniejsze i lepiej wypełnione. Przy dobrym zaopatrzeniu w fosfor rośliny wcześniej dojrzewają, a okres ich wegetacji ulega skróceniu. Dobra zasobność gleby w przyswajalny fosfor nie tylko zapewnia otrzymanie wysokich plonów, zmniejsza również amplitudę wahań wysokości plonów w poszczególnych latach. Zaspokojenie wymagań pokarmowych kukurydzy w stosunku do fosforu sprzyja utrzymaniu wierności plonowania pomimo mniej korzystnych warunków klimatycznych.