
Pszenżyto ozime to jedna z najbardziej wymagających zbóż pod względem nawożenia azotowego. Aby osiągnąć wysoki plon i dobrą jakość ziarna, kluczowe jest odpowiednie zaplanowanie drugiej dawki azotu. Jakie formy nawozu wybrać i kiedy je zastosować? Sprawdź najważniejsze wskazówki dla rolników.
Azot odpowiada za intensywny wzrost i rozwój roślin, wpływa na liczbę kłosów na jednostce powierzchni oraz zawartość białka w ziarnie. Po pierwszej dawce azotu, aplikowanej na przedwiośniu (najczęściej w formie saletry amonowej lub RSM), przychodzi czas na drugą dawkę, która wspiera rozwój kłosów i intensyfikację krzewienia.
Druga dawka azotu powinna być dostosowana do fazy rozwojowej pszenżyta oraz warunków pogodowych. Nieprawidłowe nawożenie może skutkować stratami składnika, nadmiernym wydłużeniem źdźbła i zwiększonym ryzykiem wylegania.
Optymalny termin aplikacji drugiej dawki azotu przypada na fazę strzelania w źdźbło (BBCH 30-32). W tym okresie roślina intensywnie się rozwija i potrzebuje większej ilości składników pokarmowych.
Najważniejsze czynniki wpływające na termin nawożenia:
Wybór formy azotu zależy od warunków glebowych, wilgotności i strategii nawożenia:
Zalecana ilość azotu w drugiej dawce zależy od potencjału plonotwórczego uprawy. Przyjmuje się, że całkowita dawka azotu dla pszenżyta ozimego wynosi 100-160 kg N/ha, podzielona na dwie lub trzy aplikacje.
Przykładowe dawkowanie:
W przypadku intensywnych technologii produkcji można rozważyć trzecią dawkę azotu na kłos w fazie BBCH 37-49.
Prawidłowe nawożenie azotem to klucz do wysokiej wydajności i jakości ziarna. Planując drugą dawkę azotu pod pszenżyto ozime, warto uwzględnić aktualne warunki polowe i dostosować strategię nawożenia do potrzeb plantacji.
