Słoma jest cennym źródłem materii organicznej
Słomę pozyskuje się jako produkt uboczny roślin uprawnych na nasiona lub włókno. Plon słomy zależy od gatunku rośliny, agrotechniki a także przebiegu warunków pogodowych. Największy plon słomy uzyskuje się z upraw roślin ozimych, rzepaku i stanowi on zazwyczaj 60 - 70 % plonu biomasy.
Skład chemiczny słomy, a zarazem jej wartość nawozowa, jest zróżnicowana od gatunku rośliny, z której się ją pozyskuje. Do celów nawozowych najbardziej przydatna jest słoma kukurydzy uprawianej na ziarno, rzepakowa i z roślin strączkowych a następnie słoma zbożowa.
Składniki wprowadzone do gleby w przyorywanej słomie, w miarę postępującego rozkładu substancji organicznej , są uruchamiane i wykorzystywane przez rośliny uprawne.
W tabeli przedstawiono przeciętne zawartości makroelementów w słomie.
Tabela 1. Przeciętne zawartości makroelementów w słomie wybranych roślin uprawnych (
Źródło: Harasim)
| Roślina uprawna | Zawartość w % suchej masy |
|---|
| N | P | K | Ca | Mg |
| Pszenica ozima | 0,67 | 0,11 | 1,06 | 0,28 | 0,09 |
| Kukurydza | 1,19 | 0,20 | 1,87 | 0,40 | 0,28 |
| Gryka | 1,06 | 0,29 | 1,92 | 0,90 | 0,28 |
| Rzepak ozimy | 0,70 | 0,13 | 1,73 | 1,61 | 0,13 |
| Bobik | 1,02 | 0,14 | 1,41 | 0,98 | 0,12 |
| Groch | 1,56 | 0,14 | 1,51 | 1,78 | 0,16 |
| Łubin | 1,20 | 0,15 | 1,54 | 1,07 | 0,13 |
Nawożenie słomą będzie efektywne jeżeli spełnimy kilka podstawowych warunków. Są to:
odpowiednie rozdrobnienie (5-8 cm) i
równomierne rozrzucenie na polu, przyoranie bądź wymieszanie agregatem na głębokość 8-12 cm, odczyn gleby od słabo kwaśnego do zasadowego. Na polach z uprawą ozimin na 1 tonę przyoranej słomy warto zastosować do 8 kg N.