Celem drugiej dawki azotu w zbożach ozimych jest zapobieżenie nadmiernej redukcji źdźbeł bocznych oraz ostatecznej liczby ziarniaków w kłosie. Plon ziarna w największym stopniu zależy właśnie od obsady kłosów, a w nieco mniejszym od liczby ziarniaków w kłosie. 

W drugim terminie stosuje się najczęściej 30% łącznej dawki azotu, zaplanowanej do zastosowania w okresie wegetacji. W tym sezonie na plantacjach, które były silnie rozkrzewione przed zimą, pierwsza wiosenna dawka azotu została ograniczona, a nastąpi zwiększenie dawki drugiej. 

Nawozy stosuje się najczęściej na początku fazy strzelania w źdźbło, gdy wyczuwalne jest pierwsze kolanko (BBCH 31). Na plantacjach silnie rozkrzewionych azot można zastosować nieco później – w fazie drugiego-trzeciego kolanka (BBCH 32–33). Natomiast w słabych łanach wcześniej, pod koniec krzewienia (BBCH 29). 

W drugim terminie można stosować przede wszystkim nawozy zawierające azot w formie saletrzano-amonowej (np. w nawozie PULAN®). Jeśli tylko gospodarstwo ma takie możliwości techniczne, to powinno zastosować roztwór saletrzano-mocznikowy (nawozy RSM®), którego zaletą jest niski koszt 1 kg azotu. Nieco droższy azot znajduje się w moczniku zawierającym azot w formie amidowej (np. PULREA®). Ograniczeniem w stosowaniu tego nawozu jest zarówno niskie, jak i wysokie pH gleby.