Termin nawożenia
Obornik jest, obok gnojówki i gnojowicy, podstawowym nawozem naturalnym. Zgodnie z polskim prawem, nawozy naturalne można stosować od 1 marca do 30 listopada (wyjątek stanowi nawożenie upraw pod osłonami). Pogłównie nawozić obornikiem można jedynie użytki zielone i wieloletnie uprawy polowe roślin, które nie są bezpośrednio spożywane przez ludzi.
Dawka nawozu
Na 1 ha użytków rolnych można zastosować taką dawkę nawozu naturalnego, z którą wprowadzone zostanie maksymalnie 170 kg N.
Warunki wykonania zabiegu
Zabronione jest nawożenie obornikiem gruntów rolnych oddalonych o mniej niż 20 metrów od stref ochronnych ujęć wody, obszarów morskiego pasa nadbrzeżnego oraz od brzegów jezior i zbiorników wodnych o powierzchni większej od 50 ha. Odległość nawożonych gruntów od jezior i zbiorników o mniejszej powierzchni musi wynosić przynajmniej 5 m. Taką samą odległość należy zachować nawożąc tereny położone blisko cieków wodnych, rowów (za wyjątkiem tych, których szerokość na wysokości górnej krawędzi rowu nie jest większa od 5 m) i kanałów.
Najpóźniej następnego dnia po nawożeniu obornik musi być wymieszany z glebą (wyjątek stanowi nawożenie użytków zielonych), najlepiej jednak z tym nie zwlekać. Przyoranie obornika ma na celu ograniczenie strat azotu.
- Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowego sposobu stosowania nawozów oraz prowadzenia szkoleń z zakresu ich stosowania. 2008. Dz. U. Nr 80, poz. 479, z późn. zm.
- Ustawa z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu. 2007. Dz. U. Nr 147, poz. 1033.
- Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne. 2001. Tekst jednolity Dz. U. 2010 r. Nr 0, poz. 145, z późn. zm.
