
W warunkach przeciętnych na glebach lekkich całkowitą dawkę potasu, zarówno pod zasiewy jesienne, jak również pod rośliny jare powinno się podzielić, pomiędzy jesień, a wiosnę (kilkanaście dni przed uprawą) w stosunku 2/3:1/3. Natomiast na glebach ciężkich całą planowaną dawkę potasu warto zastosować jesienią. Takie działanie pozwala na zapewnienie optymalnego poziomu nawożenia roślin, a oziminy do dobrego przygotowania się do spoczynku zimowego. Jesienne nawożenie gleb potasem pozwala na przemieszczanie się pierwiastka w glebie, skąd roślina może go pobierać swobodnie i długotrwale z głębszych warstw profilu glebowego.
Jeśli jesienne nawożenie potasem nie było wykonane, warto pierwiastek uzupełnić, jak najszybciej. Nawozy potasowe można stosować nie tylko jesienią, ale również w późniejszym czasie (okres późnojesienny, zimowy oraz wczesnowiosenny) pod warunkiem, że są zachowane zasady dobrej praktyki rolniczej. W tym celu warto wykorzystać przygruntowe przymrozki, które umożliwiają wjazd na pole.
Należy pamiętać, że nawozów mineralnych nie można stosować na glebach zalanych wodą, przykrytych śniegiem, zamarzniętych do głębokości 30 cm oraz podczas opadów deszczu. Nawóz wysiany na zamarzniętą glebę lub na okrywę śnieżną jest narażony na rozpuszczenie w topniejącej wodzie, a w konsekwencji na spłynięcie z pola.
Potas, wpływa na wykorzystanie azotu przez rośliny. Roślina pobiera ten pierwiastek w całym okresie wzrostu, przy czym najwięcej w fazie szybkiego wzrostu wydłużeniowego (strzelanie w źdźbło). Niewystarczająca ilość potasu, przy jednoczesnym wysokim nawożeniu azotem, powoduje że wydłużające tkanki są słabe, roślina jest bardzie podatna na wyleganie oraz porażenie przez choroby. Ponadto pierwiastek ten pozytywnie oddziałuje na gospodarkę wodną rośliny, a także zmniejsza stres roślin. Rośliny dobrze odżywione potasem wykazują silniejszy system korzeniowy, co pozwala na lepsze wykorzystanie pierwiastka z nawozów mineralnych oraz z rezerw składnika w glebie. Skutkiem niewystarczającego nawożenia tym pierwiastkiem i nadmiernej eksploatacji składnika z gleby, jest wzrost zależności plonów od przebiegu pogody oraz większa wrażliwość roślin na stres.
