Wszystkie nawozy azotowe charakteryzują się większą lub mniejszą higroskopijnością, czyli zdolnością do pochłaniania wilgoci z otoczenia.

Jednak niektóre z nich, na przykład saletry, są bardziej higroskopijne od innych. Nadmierna higroskopijność nawozów może mieć negatywne konsekwencje, gdyż powoduje między innymi, że granule stają się miękkie, lepiące, o zwiększonej objętości i zmienionym kolorze oraz zaczynają pękać.

Zmniejsza się też ich wytrzymałoś i sypkość, a zwiększa tendencja do zbrylania. W nawozach saletrzanych obserwuje się utratę stabilności termicznej. Pogorszeniu ulegają nie tylko właściwości fizyczne nawozów, utrudniające ich magazynowanie, mieszanie czy wysiew, ale także cechy chemiczne, co w konsekwencji prowadzi do zmniejszenia efektywności działania.

Stąd aby uniknąć nadmiernej absorpcji wilgoci z powietrza, należy kontrolować warunki załadunków i przechowywania nawozów azotowych. Powinno się je przechowywać w suchych i czystych pomieszczeniach, o podłożu izolującym od wilgoci. Zapewnienie ochrony przed pochłanianiem wilgoci z otoczenia osiąga się także dzięki stosowaniu klimatyzacji.