
Stosowanie wapna ma na celu uregulowanie odczynu gleby, poprawia właściwości fizyczne i chemiczne gleby, wpływa na tworzenie struktury gruzełkowatej gleby, zwiększa przyswajalność składników pokarmowych przez rośliny oraz zmniejsza toksyczne oddziaływanie na nie glinu.
W Polsce nadal duża część gleb charakteryzuje się niską bądź bardzo niską wartością pH. W takich warunkach rośliny mają nie tylko niższe plony, ale wartość ta wpływa również na pogorszenie jakości plonów. Ponadto efektywność nawożenia mineralnego drastycznie spada…
Mając niski odczyn gleby nie należy uprawiać jęczmienia, buraków, soi, lucerny czy koniczyny, ponieważ gatunki te są bardzo wrażliwe na niski odczyn gleby. Pszenica, rzepak, bobik, łubin biały i wąskolistny, a także pszenżyto również wykazują dużą wrażliwość na kwaśny odczyn. Rośliny które tolerują zakwaszenie to: łubin żółty, seradela, żyto, owies, ziemniak, trawy. Niemniej jednak nawet te rośliny, nie będą rosły w warunkach bardzo niskiego pH gleby.
Stosując nawozy wapniowe po żniwach mamy możliwość wielokrotnego wymieszania ich z glebą. Ponadto w okresie jesieni nawóz na skutek opadów deszczu może zostać przemieszczony w głębsze warstwy gleby, powodując odkwaszanie podglebia.
Jeśli w danym roku stosujemy na polach wapno, wówczas nie należy na te pola wywozić obornika. Ponadto nawozów wapniowych i wapniowo - magnezowych nie należy mieszać z innymi nawozami mineralnymi
