Zainteresowanie rolników uprawą grochu wynika przede wszystkim z dopłat unijnych do upraw roślin wysokobiałkowych oraz możliwości zastosowania grochu jako komponentu strukturotwórczych mieszanek międzyplonowych. W ostatnich latach pojawiła się na rynku pierwsza ozima odmiana grochu - James, która jest alternatywą dla odmian jarych tego gatunku. Jest to odmiana ogólnoużytkowa, charakteryzująca się wysokim i stabilnym plonowaniem oraz wysoką zawartością białka w nasionach. Groch ozimy bardzo dobrze wykorzystuje zgromadzoną w glebie wodę pozimową, dzięki temu można go wysiewać na glebach słabszych i przepuszczalnych.

Przed siewem nasion należy zastosować zaprawę fungicydową. Odmianę James wysiewa się w październiku, w obsadzie 100-120 nasion/m², na głębokość: na glebach lekkich – 6 cm, na ciężkich – 4 cm. Nawożenie azotem w uprawie grochu ogranicza się do podania przedsiewnie 20 kg N/ha (dawka startowa).

Przed siewem stosuje się również nawozy PKMg w ilościach:

• P₂O₅ – 45 kg/ha;
• K₂O – 120 kg/ha;
• MgO – 30 kg/ha.

Pogłównie wskazane jest dokarmianie roślin siarczanem manganu (1 kg/ha). Do nawożenia grochu polecane są takie nawozy, jak: Pulan, Saletrzak 27 standard lub Saletrosan 26, Polifoska 6, Polidap oraz sól potasowa. Podobnie jak jara forma tego gatunku, również i groch ozimy jest bardzo wrażliwy na częsty wysiew na tym samym polu, dlatego minimalna przerwa w jego uprawie po sobie lub innych roślinach strączkowych powinna wynosić 4 lata.