Uzyskiwanie wysokich plonów bulw ziemniaka o dobrych parametrach jakościowych zależy między innymi od nasłonecznienia i temperatury panującej w okresie wzrostu i rozwoju roślin. W uprawie ziemniaka późnego najczęściej spotykany rozkład temperatur w okresie letnim wpływa korzystnie na rozwój roślin. Optymalna temperatura zawiązywania i wzrostu bulw wynosi od 15 do 20 ºC, przy czym najbardziej korzystna jest dzienna temperatura około 20 ºC i nocna około 14 – 15 ºC. Temperatury niższe niż 10 ºC, jak i wyższe niż 25 ºC, prowadzą do ograniczenia prawidłowego rozwoju ziemniaka.

W latach ciepłych i suchych bulwy ziemniaka charakteryzują się większą zawartością skrobi, a także są mniej podatne na ciemnienie miąższu, zarówno surowego, jak i po ugotowaniu. Jednakże w przypadku bulw przykrytych cienką warstwą ziemi, bądź też częściowo odkrytych wysoka temperatura i silne nasłonecznienie odnotowywane w latach suchych i gorących, są bardzo niebezpieczne, szczególnie na glebach lekkich. Może to prowadzić do oparzeń bulw w efekcie silnego nagrzania lub też bezpośredniego oddziaływania promieni słonecznych. Widoczne jest to w postaci małych pęcherzykowatych plam oraz ciemnienia i zasychania miąższu. Niekiedy dochodzi do tworzenia bulw miękkich lub gąbczastych, które nie nadają się do konsumpcji przez człowieka i są najczęściej wykorzystywane jako pasza.