IMGR#2#50 Podczas suszy (stresu abiotycznego) występują przede wszystkim zaburzenia w gospodarce wodnej roślin, prowadzące między innymi do zamykania aparatów szparkowych i ograniczenia transpiracji. Nakładające się na to zmiany o charakterze strukturalnym i funkcjonalnym, w tym stres oksydacyjny, hamują fotosyntezę, wzrost oraz rozwój roślin. Dochodzi także do zakłócenia transportu i dystrybucji produktów asymilacji. Asymilaty przemieszczają się głównie do korzenia – organu odpowiedzialnego za pobór wody i składników pokarmowych, kosztem przyrostu biomasy części nadziemnych. Rośliny cierpiące z powodu deficytu wody są zazwyczaj mniejsze, pozbawione turgoru, o jasnym zabarwieniu, bardziej wrażliwe na choroby i ataki szkodników, gorzej zaopatrzone w składniki pokarmowe, co obniża ich plonowanie. Straty plonów związane z niedoborem wody mogą sięgać nawet kilkudziesięciu procent. Tab.1. Objawy deficytu wody u roślin zbożowych i okopowych.
TABELKA#2
Okres, w którym niedobór wody powoduje największe obniżki plonu.

Rośliny	Okres krytyczny	Objawy
zboża	strzelanie w źdźbło – wykształcanie i nalewanie ziarna	zmniejszenie powierzchni asymilacyjnej, ograniczenie przyrostu organów wegetatywnych, słabe wykształcenie kłosa, zmniejszenie liczby zawiązanych ziarniaków, pogorszenie wypełnienia ziarna, powstawanie kłosów przestrzelonych (pustych), obniżenie plonu słomy i ziarna
kukurydza	kwitnienie – nalewanie ziarna	redukcja powierzchni, zwijanie i zamieranie liści, "aborcja" najmłodszych ziaren, niecałkowite wypełnienie kolb ziarnem, obniżenie masy ziarniaków, obniżenie plonowania
ziemniaki	kwitnienie – dojrzewanie (żółknięcie) roślin	zaburzenia wzrostu roślin i tuberyzacji, zwiększenie ryzyka porażenia parchem zwykłym, skrócenie okresu kwitnienia i wegetacji, pogorszenie struktury, wartości przechowalniczej, jakościowej oraz masy plonu
buraki cukrowe	zwarcie rzędów – intensywne grubienie korzenia	ograniczenie rozwoju liści, obniżenie masy i jakości korzeni