W uprawie rzepaku ozimego nawozy azotowe stosuje się najczęściej w dwóch dawkach. Drugą dawkę azotu rozsiewa się najpóźniej na początku pąkowania, czyli maksymalnie w cztery tygodnie po pierwszej. Powinno to być co najmniej na trzy tygodnie przed kwitnieniem rzepaku. Azot stosowany w tym terminie wpływa na liczbę zawiązanych łuszczyn na roślinie. Ogranicza również zamieranie pędów bocznych. Późniejsze stosowanie azotu, szczególnie w dużych dawkach, nadmiernie pobudza wzrost wegetatywny roślin, przedłuża kwitnienie roślin i opóźnia dojrzewanie. Zwiększa także podatność roślin na wylegania, porażenie przez choroby i atak szkodników.

Najczęściej w drugim terminie nawożenia rozsiewa się 40% łącznej dawki azotu. Jednak w zależności od przyjętej strategii nawożenia, można stosować od 25 do 50% łącznej dawki azotu. Najlepszym nawozem do stosowania w drugim terminie nawożenia jest saletra amonowa (np. PULAN®). Można także stosować roztwór saletrzano-mocznikowy (RSM®) pod warunkiem, że gospodarstwo ma techniczne możliwości jego zastosowania (dysze rozlewowe). Stosowanie oprysku grubokroplistego jest trudniejsze, bo można go wykonać jedynie na suche rośliny, aby nie poparzyć roślin.