Dokarmianie dolistne rzepaku ozimego przeprowadza się jesienią w fazie 3-6 liści (BBCH 13-16) (fot. A. Artyszak).
W intensywnej uprawie rzepaku standardem jest jedno-, a nawet dwukrotne dokarmianie dolistne roślin nawozami mikroelementowymi, a niekiedy także azotem i siarką. Stosuje się je najczęściej w fazie 3-6 liści rzepaku (BBCH 13-16). Nawozy mikroelementowe używa się przede wszystkim profilaktycznie, aby zapobiec ewentualnemu niedoborowi składników, przede wszystkim boru (najbardziej deficytowy mikroelement). Należy pamiętać, że odmiany mieszańcowe (heterozyjne) rzepaku silniej reagują na niedobór składników pokarmowych niż odmiany populacyjne.
Asortyment nawozów mikroelementowych dostępnych na rynku i zalecanych do stosowania w uprawie rzepaku jest bardzo bogaty. Przy ich doborze należy zwracać na ich skład, a przede wszystkim zawartość mikropierwiastków. Niewłaściwe jest sugerowanie się zawartością makroelementów, bo te powinny być dostarczone roślinom doglebowo. W uzasadnionych przypadkach, gdy na roślinach występują niedobory azotu, celowe jest dokarmianie dolistne wodnym roztworem mocznika w stężeniu 6% (6 kg nawozu w 100 litrach wody). W ten sposób można dostarczyć 6,9 kg azotu na hektar (15 kg mocznika w 250 litrach wody).