Lokalnie na plantacjach rzepaku, zwłaszcza na południu kraju, nadal na liściach utrzymują się liczne kolonie mszyc. Żerowanie tych małych pluskwiaków znacznie osłabia rośliny, zwiększając ich podatność na infekcje chorobotwórcze.

Szkodliwość bezpośrednia żerowania mszyc to pomarszczone i zdeformowane liście. Owady te wysysają soki z liści. Ich żerowanie zakłóca naturalne procesy życiowe, tj.: fotosynteza i oddychania. Liście roślin pokrywają się spadzią, ograniczając fotosyntezę. Miejsca nakłuć powodowane przez szkodniki to „brama”, która sprzyja infekcjom chorobotwórczym.

Niestety mszyce to również wektory chorób wirusowych, w tym groźnego dla rzepaku wirusa żółtaczki rzepy (TuYV – Turnip Yellows Virus). Wirus ten przenoszony jest przez mszycę brzoskwiniowo-ziemniaczaną (Myzus persicae), która w bieżącym sezonie bardzo licznie zasiedla plantacje rzepaku.Problem z ograniczaniem mszyc na plantacjach jesienią.

Stwierdzenie jesienią 2 kolonii mszycy kapuścianej na 1 m² plantacji w pasie brzeżnym to sygnał do wykonania zabiegu z użyciem insektycydu. Niestety brak jest takiego progu dla występowania mszycy brzoskwiniowo-ziemniaczanej i odniesienia do ograniczania mszyc – wektorów chorób wirusowych.

Jedynymi preparatami zarejestrowanymi do ograniczania mszyc jesienią (Program ochrony roślin rolniczych 2016. Wyd. Hortpress, Zobacz), które uwzględniają tylko ograniczanie mszycy kapuścianej są pyretroidy (wszystkie zawierają tę samą substancję aktywną - deltametryna):

• Decis 2,5 EC w dawce 0,35 l/ha
• Khoisan 25 EC w dawce 0,35 l/ha
• Decis Mega 50 EW w dawce 0,15 l/ha
• oraz jeden preparat będący mieszaniną chloropiryfosu (fosforoprganiczne) i beta-cyflutryny (pyretroidy)
• Pyrinex Supreme 262 ZW w dawce 1 l/ha

Stosując chemiczne środki ochrony roślin należy pamiętać, że pyretroidy najlepiej działają na szkodniki w temperaturze do 20°C, natomiast preparaty łączące w sobie pyretroidy i związki fosforoorganiczne w temperaturze od 15 do 25°C.