Dobrymi przedplonami dla rzepaku ozimego są głównie te gatunki roślin, które charakteryzują się podobnymi wymaganiami glebowymi, na przykład jęczmień ozimy, który dość szybko schodzi z pola. W tym przypadku możliwe jest odpowiednie przygotowanie stanowiska pod uprawę rzepaku ozimego. Należy jednak pamiętać, że w ogólnej strukturze zasiewów zbóż, powierzchnia uprawy jęczmienia ozimego jest stosunkowo mała. Stąd też przedplonem rzepaku ozimego może być pszenica ozima bądź też jęczmień jary. Jednak zboża te znacznie później schodzą z pola, co ogranicza możliwość wykonania pełnej uprawy roli pod rzepak, wymuszając niejednokrotnie konieczność uproszczeń. W przypadku późnych żniw zbożowych lepszym przedplonem dla rzepaku będą wcześniej schodzące z pola pastewne, szczególnie ozime czy też koniczyna, która jest likwidowana po pierwszym pokosie.

Przedplonem rzepaku ozimego, ze względu na późne zbiory, nie może być pszenica jara czy owies, który dodatkowo uprawia się na stanowiskach nieodpowiednich pod uprawę rzepaku. W niektórych gospodarstwach rzepak przez kilka lat jest uprawiany w monokulturze, jednakże monokultura skutkuje spadkiem plonowania roślin oraz przyczynia się do zwiększenia na danym stanowisku występowania chorób i szkodników, jak na przykład słodyszka rzepakowego czy chowacza brukwiaczka. Dodatkowo może nasilić się występowanie mątwika burakowego.