Niekorzystną cechą budowy łuszczyn rzepaku jest ich podatność na pękanie. Gdy przed zbiorem panują warunki sprzyjające powstawaniu naprężeń w łuszczynie (naprzemian okresy opadów i silnego nasłonecznienia), straty nasion z powodu osypywania nasion mogą być bardzo duże.

Częściowo można zapobiegać temu zjawisko stosując tzw. sklejacze, które pokrywają łuszczyny cienką błonką, zabezpieczającą je przed wnikaniem wody z opadów. Podkreślam, że za pomocą tego zabiegu można ryzyko osypywania nasion rzepaku zmniejszyć, ale nie można go całkowicie wyeliminować. Na rynku znajduje się kilka preparatów, które służą do sklejania łuszczyn. Ich producenci zgodnie twierdzą, że nie ograniczają one wymiany gazowej w łuszczynach. Jednak można spotkać się z przypadkami, że po zastosowaniu sklejaczy dochodzi do tzw. „siwienia nasion”. Trzeba także zdawać sobie sprawę, że sam przejazd ciągnikiem z opryskiwaczem przyczynia się osypania co najmniej 200 kg nasion/ha. Sklejacze należy stosować na 3-4 tygodnie przed zbiorem rzepaku, gdy łuszczyny zaczynają żółknąć, ale jeszcze są elastyczne i pozwalają się zginać bez pękania (BBCH 81-83).