W tym roku nawozy mineralne są bardzo drogie i rolnicy wstrzymują się z ich zakupem czekając na obniżki cen. Czas wiosennego nawożenia zbliża się jednak bardzo szybko. W mediach społecznościowych dyskusje na temat: czy nawozić, czy nie? są bardzo ożywione. „Nie kupię ani kilograma nawozu. Wszyscy znajomi mówią to samo.” „Jak nie dasz, to nic nie urośnie, a jak nie urośnie to za rok całkiem lipa”.

Mimo sytuacji kryzysowej stosujmy nawożenie mineralne, ale oszczędniej i z rozwagą. Brak niezbędnych składników pokarmowych dla roślin skutkuje zawsze dużym spadkiem plonów roślin i pogorszeniem ich jakości i wartości rynkowej. Jeśli posiadamy gleby lekkie, w gorszej kulturze i niskiej zasobności w NPK, należy dostarczyć roślinom brakujące składniki w nawozach. Ważne jest, aby bardzo precyzyjnie dobrać dawkę startową w odniesieniu do kondycji rośliny, warunków pogodowych oraz zasobności gleby. Warto także zakup nawozów rozłożyć w czasie.

Nawożenie azotowe jest niezbędne, w dawce zalecanej na podstawie analizy azotu N min. w glebie, nawet w mniejszej, „okrojonej” dawce. Bez wykonania analizy możemy przyjąć szacunkowo, że w glebie lekkiej powinno być od 30 do 60 kg N/ha, a gleby cięższe mogą zgromadzić nawet 100 kg N/ha. Nie można też całkowicie rezygnować z nawożenia fosforem i potasem i zastosować je choćby w zredukowanych dawkach, ale przy zachowaniu odpowiednich proporcji składników. Dobrze wybrać więc nawóz wieloskładnikowy Amofoskę czy Polifoskę o dostosowanej do uprawy zawartości NPK.

Nawożenie wyłącznie azotem, licząc na plonotwórcze działanie tego składnika jest złym rozwiązaniem ponieważ:

• azot w szybkim tempie spowoduje zakwaszenie gleb,
• niedobór fosforu ograniczy rozwój systemu korzeniowego, spowoduje słabe wykształcanie ziarniaków zbóż i „szczerbatość” kolb kukurydzy,
• skutkiem braku potasu u zbóż będzie redukcja liczby kłosów i ziarniaków w kłosie, u potasolubnego rzepaku - słaby rozwój pędów, nierównomierne zakwitanie i dojrzewanie roślin, a u ziemniaka zamieranie łętów.

Przy wysokiej zasobności gleby w składniki pokarmowe ograniczenie nawożenia na okres jednego roku nie powinno istotnie wpłynąć na plon roślin. Jeżeli pola w gospodarstwie były regularnie nawożone i wykazują wysoka zawartość NPK roczna „przerwa” w nawożeniu zapewne nie przyniesie znacznych strat w plonach. W roku następnym nawożenie jest bezwzględnie konieczne. W sytuacji, gdy zmuszeni jesteśmy poczynić pewne oszczędności, to na glebach w dobrej kulturze i średniej zasobności składników (środkowe wartości przedziału), można nawożenie ograniczyć w stosunku do potrzeb pokarmowych o 20-25%.