Z roślin uprawnych rzepak ma największy apetyt na wapń i potrzebuje go znacznie więcej niż fosforu. Według danych IUNG-PIB z 1 toną plonu głównego wraz z odpowiednią ilością plonu ubocznego rzepak pobiera aż 57 kg CaO (41 kg Ca). Łatwo policzyć, że przy plonie 4 t nasion z ha, pobranie wapnia przekracza 200 kg CaO/ha(!) i jest zbliżone wielkością do zapotrzebowania na potas. Rola wapnia jako składnika pokarmowego dla roślin jest tak istotna, jak rola fosforu czy potasu. Jego niedostatek powoduje u rzepaku zahamowanie wzrostu roślin, wyleganie łanu, słabe kwitnienie, słabe zawiązywanie łuszczyn (Ca uczestniczy w kiełkowaniu pyłku i wzroście łagiewki pyłkowej), a w konsekwencji spadek wielkości plonu.

Wiosną niedobór wapnia objawia się na młodych liściach - brązowieją wierzchołki i krawędzie liści. Później zahamowany zostaje wzrost roślin, słabo bądź w ogóle nie wykształcają się łodygi. W okresie kwitnienia niedobór wapnia powoduje słabe wykształcenie łuszczyn, zwłaszcza na pędzie głównym, a także zwiększa ich podatność na choroby. Przy dużym „głodzie” wapniowym mogą więdnąć wierzchołki pędów.

Gleby kwaśne (pH 4,6-5,5) są ubogie w wapń i stanowią złe stanowisko do uprawy rzepaku. Wymagają wapnowania, które stanowi również źródło tego składnika dla roślin. Proces regulacji odczynu (uzyskanie pożądanego pH) trwa niestety nawet kilka lat. Uwaga: wapnowanie w okresie od zbioru przedplonu rzepaku do jego siewu nie powinno być praktykowane, ponieważ utrudnia wschody i hamuje pobieranie fosforu i mikroelementów przez rośliny. Zdarza się również, że i przy pH gleby >6,0 wapnia dostępnego dla roślin będzie za mało, szczególnie w okresach suszy, gdy jest problem z jego pobieraniem.

Ratunkiem dla roślin niedożywionych w wapń może być wapnowanie pogłówne bezpiecznym dla roślin wapnem granulowanym w dawce nie wyższej niż 0,5 t CaO/ha, jesienią w fazie rozety liściowej. Przyswajalnego wapnia możemy dostarczać również przed siewem rzepaku w postaci wieloskładnikowego nawozu Holist® agro PK 15-30, przeznaczonego pod rośliny o dużych wymaganiach w stosunku do potasu, a więc w sam raz pod rzepak.