Trudno jest przewidzieć suszę w Polsce. Prognozowanie terminu wystąpienia tej anomalii atmosferycznej, czasu trwania, zasięgu terytorialnego czy intensywności nie należy do łatwych zadań, a to z kolei utrudnia podejmowanie działań łagodzących jej ujemne skutki. Obecnie w ramach przeciwdziałania efektom suszy w rolnictwie dąży się z jednej strony do zwiększania zasobów wody, a z drugiej do ograniczenia potrzeb wodnych upraw rolniczych i zmniejszenia strat wody.

Do najbardziej efektywnych praktyk należy zaliczyć: technologie uprawy zwiększające wilgotność gleby, dobór gatunków i odmian roślin uwzględniający ich odporność na suszę i korzystny wpływ na bilans glebowej substancji organicznej (tj. posiadających głębszy system korzeniowy, krótszy okres wegetacji i mniejsze w związku z tym potrzeby wodne), nawożenie wpływające na poprawę bilansu wodnego gleby (wapnowanie, nawożenie organiczne), zwiększające odporności roślin na suszę (m. in. nawożenie K, P i Mg) oraz rozwijające silny system korzeniowy, a także stosowanie nawodnień oraz akumulowanie wody w okresach jej nadmiaru (wiosną i po dużych opadach) poprzez budowanie zbiorników retencyjnych i melioracji hamujących odpływ wody z pól. Dobrze jest również zadbać o odpowiednie ubezpieczenie upraw.