Od początku stulecia udział krajów o wysokich dochodach w tym UE w globalnej konsumpcji żywności maleje, podczas gdy znaczenie krajów azjatyckich, zwłaszcza Chin i Indii i afrykańskich rośnie, przy czym ten ostatni jest napędzany głównie przez zwiększającą się populację w Afryce Subsaharyjskiej i dochody w Azji.

Dowiedz się więcej o rzepaku ozimym

Spadek udziału UE wynika z mniejszego udziału światowej populacji, wzmocnionego przez starzejącą się populację, która potrzebuje zdrowszej, mniej kalorycznej i bogatej w białko diety. W perspektywie globalna konsumpcja żywności będzie nadal napędzana przez dochody i wzrost populacji, ale przy stabilizujących się cenach towarów powyżej poziomów sprzed 2020 r. przystępność cenowa zdrowej i pożywnej żywności może pozostać wyzwaniem dla najbardziej narażonych gospodarstw domowych.

Najwyższy odsetek niedożywionej populacji występuje w Azji - 56%, a następnie w Afryce - 37% i Ameryce Łacińskiej - 6%. Pomimo wystarczającej produkcji żywności na poziomie globalnym, dystrybucja żywności jest nierówna, a poziom marnowania żywności pozostaje wysoki, szczególnie w krajach o wysokich dochodach. Produkty podstawowe, tj. ziemniaki, bataty, nadal dominują w spożyciu w krajach o niskich dochodach, podczas gdy ponad połowa spożycia białka w UE, Ameryce Północnej i Chinach ma pochodzenie zwierzęce, w tym w UE głównie z nabiału i mięsa, podczas gdy w Azji duża część białek zwierzęcych pochodzi z ryb i jaj.