​Globalne ocieplenie zbliża świat do przekroczenia punktów krytycznych, wyznaczając ścieżkę do wydarzeń, które mogą trwale zmienić sposób działania planety w ciągu lat, dekad lub stuleci.

Jako najszybciej ocieplający się kontynent na świecie, Europa nie jest przygotowana na skutki przekroczenia punktów krytycznych Ziemi. Na przykład topnienie dużych mas lodu na Grenlandii i Antarktydzie, krytyczne spowolnienie północnoatlantyckiej cyrkulacji południkowej, skutkowałoby głębszymi i kaskadowymi kryzysami w porównaniu z poszczególnymi ekstremalnymi zdarzeniami, które obecnie dotykają Europę.

Globalne wysiłki na rzecz ograniczenia zmiany klimatu były jak dotąd niewystarczające, a rok 2024 był pierwszym rokiem cieplejszym o ponad 1,5°C od poziomów sprzed epoki przemysłowej, tj. lat 1850–1900. Aby utrzymać długoterminowe cele Porozumienia paryskiego dotyczące temperatury, polegające na utrzymaniu wzrostu temperatury znacznie poniżej 2°C, należy zintensyfikować działania mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych.

Dowiedz się więcej o jęczmieniu jarym

Obecna wiedza naukowa podkreśla rosnące ryzyko przekroczenia kilku punktów krytycznych Ziemi wokół 1,5°C, a brak ograniczenia wzrostu temperatury może doprowadzić do różnych punktów krytycznych – krytycznych progów, w których bez względu na to, jakie dalsze działania zostaną podjęte, nie możemy zmienić ścieżki do nieodwracalnej zmiany, z globalnymi długoterminowymi i transgranicznymi skutkami.

Przekroczenie punktów krytycznych może doprowadzić do przyspieszonego wzrostu poziomu morza, zakłócenia głównych usług ekosystemowych, większej emisji gazów cieplarnianych, zagrożenia bezpieczeństwa żywnościowego i skutków zdrowotnych oraz zakłóceń społecznych.