Aby przywrócić przyrodę na gruntach wykorzystywanych w sektorze rolnictwa, kraje UE będą musiały wdrożyć środki, których celem będzie osiągnięcie do końca 2030 r., a następnie co sześć lat, pozytywnej tendencji w zakresie dwóch z trzech następujących wskaźników:

• wskaźnik motyli użytków zielonych,
• udział użytków rolnych o dużej różnorodności cech krajobrazu,
• zasoby węgla organicznego w glebie mineralnej pól uprawnych.
Renaturyzacja osuszonych torfowisk jest jednym z najbardziej opłacalnych środków redukcji emisji w sektorze rolnym i poprawy różnorodności biologicznej.

Dowiedz się więcej o jęczmieniu jarym

Kraje UE muszą zatem wdrożyć środki renaturyzacji gleb organicznych użytkowanych rolniczo, stanowiących osuszone torfowiska, na co najmniej 30% takich obszarów do 2030 r., tj. co najmniej jedna czwarta zostanie ponownie nawodniona, 40% do 2040 r., a więc minimum jedna trzecia zostanie ponownie nawodnione i 50% do 2050 r. , czyli co najmniej jedna trzecia zostanie ponownie nawodniona, przy czym ponowne nawadnianie pozostanie dobrowolne dla rolników i prywatnych właścicieli gruntów.

Kraje UE muszą także najpóźniej do 2030 r. odwrócić proces spadku populacji zapylaczy, a następnie osiągnąć tendencję wzrostową mierzoną przymnajmniej co sześć lat.