Szkody łowieckie to temat budzący wiele emocji, zarówno po stronie rolników jak i członków kół łowieckich. Nic w tym dziwnego skoro mowa o pieniądzach i dwóch stronach, które muszą dojść do konsensusu. Prawo łowieckie nakazuje udzielenie ekwiwalentu za szkody wyrządzone przez łosie, dziki, jelenie, daniele oraz sarny w uprawach i płodach rolnych. Odszkodowania można również oczekiwać za szkody wyrządzone w czasie polowań. W przypadku stwierdzenia strat należy złożyć wniosek o szacowanie szkód do dzierżawcy, bądź zarządcy obwodu łowieckiego w terminie do 3 dni od stwierdzenia szkody. Następnie powinno odbyć się szacowanie strat, a na końcu wypłata odszkodowania.
Należy pamiętać, że istnieją okoliczności wyłączające odpowiedzialność za szkody zawarte w art. 48 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie. Ważny pod względem terminu ochrony zapis znajduje się w punkcie drugim tego artykułu i brzmi:

„Odszkodowanie nie przysługuje (…)
posiadaczom uszkodzonych upraw lub płodów rolnych, którzy nie dokonali ich sprzętu w terminie 14 dni od dnia zakończenia okresu zbioru tego gatunku roślin w danym regionie, określonego przez sejmik województwa w drodze uchwały;”

Załącznik do uchwały Nr XX/310/2016 Sejmiku Województwa Lubelskiego z dnia 6 września 2016 r. „Terminy zakończenia okresów zbiorów roślin uprawnych w województwie lubelskim” określa termin zbioru kukurydzy na ziarno na dzień 30 listopada.

Dodając do tego 14 dni o których mowa powyżej, uzyskujemy końcowy termin ochrony.
Dla przykładu, niewykoszona kukurydza, która znajduje się na polu w województwie lubelskim 15 grudnia lub później nie jest objęta ochroną i za powstałe szkody łowieckie nie przysługuje odszkodowanie.

Analogiczne wyliczenia można dokonać dla innych upraw. Załącznik z terminami okresów zbiorów zawiera 43 pozycje roślin uprawianych w województwie lubelskim.