
Perz właściwy należy do najgroźniejszych chwastów jednoliściennych spotykanych w uprawach kukurydzy. Próg szkodliwości tego gatunku dla większości roślin uprawnych to 10-15 szt./m2. Jest to gatunek wieloletni rozmnażający się za pomocą nasion oraz zalegających na głębokości 10-15 cm podziemnych kłączy, które pocięte w czasie uprawy na małe kawałki w szybkim tempie mogą wydawać nowe pędy. Z tego powodu eliminacja perzu z upraw jest niełatwym zadaniem. W jego zwalczaniu dużą rolę odgrywają stale powtarzane zabiegi uprawowe, jednak jest to metoda kosztowna i pracochłonna. Można go również zniszczyć w trakcie wegetacji kukurydzy za pomocą dostępnych na rynku herbicydów.
Walkę z perzem można rozpocząć już bezpośrednio po siewie, lecz jeszcze przed wschodami kukurydzy, stosując herbicydy zawierające glifosat (np. Dominator HL 480 SL). Glifosat jest pobierany przez zielone części roślin, więc oprysk powinien być wykonany na aktywnie rosnące rośliny perzu. Substancja ta ogranicza również wzrost organów podziemnych. Środków z glifosatem nie można aplikować później niż 3 dni przed wschodami kukurydzy, aby nie uszkodzić wschodzących roślin. Kukurydza nie może być zbyt płytko posiana (min. 2 cm), aby nie doszło do kontaktu kiełkujących nasion z herbicydem.
Herbicydy stosowane do powschodowego zwalczania perzu to głównie środki bazujące na inhibitorach ALS (blokują biosyntezę aminokwasów). Herbicydy jednoskładnikowe reprezentowane są przez preparaty zawierające nikosulfuron (np. Kornic 060 OD) lub rimsulfuron (np. Rimel 25 SG). Po ich zastosowaniu następuje zahamowanie wzrostu roślin, a następnie pojawiają się chlorotyczne przebarwienia. Perz w czasie oprysku powinien mieć wykształconych kilka liści, dla większości preparatów jest to faza 5-7 liści. Niektóre herbicydy zaleca się stosować w dawkach dzielonych w ostępie 10-14 dni.
