W przypadku uprawy buraka cukrowego dla uzyskania maksymalnego plonu korzeni i cukru nawożenie azotem musi być precyzyjne. Zastosowanie zbyt dużej dawki azotu, choć rzadko się to w praktyce zdarza, nie przyniesie wzrostu plonu, a wręcz odwrotny skutek. Nastąpi intensywny przyrost biomasy liści przy wykorzystaniu cukrów, co spowoduje obniżenie zawartości sacharozy (niska polaryzacja) i nagromadzenie substancji melasotwórczych w korzeniu. Zwiększy się także podatność buraka na infekcje grzybowe (rdza buraka, mączniak prawdziwy). Całkowita dawka azotu pod buraka nie powinna przekraczać 160 kg/ha, ponieważ wyższa nie przynosi opłacalnej zwyżki plonu.
Kiedy druga dawka azotu na buraki?
Większość rolników stosuje azot w dwóch terminach: przedsiewnie i pogłównie. Nawożenia pogłównego nie należy stosować zbyt późno. Pogłówna aplikacja powinna się odbyć w fazie 4, a najpóźniej 6 liści buraka (BBCH 14-16) i powinna zakończyć się w połowie czerwca lub nawet z końcem maja. Późniejsze nawożenie jest niewskazane, ponieważ zbuduje plon liści i pogorszy jakość technologiczną korzeni.
Do pogłównego nawożenia zaleca się szczególnie saletrę amonową Pulan (34,4% N). Przy planowanej dawce 40 kg N/ha należy wysiać 116 kg nawozu. Aby uniknąć poparzenia roślin nawóz powinien być aplikowany na suche rośliny i równomiernie rozsiany najlepiej przed spodziewanym deszczem. Gospodarstwa mogące stosować technikę oprysku grubokroplistego lub rozlewu mogą z powodzeniem stosować roztwór saletrzano-mocznikowy RSM, z pominięciem upalnych dni.
