Kukurydza należy do roślin o niezbyt wysokich wymaganiach glebowych i może być uprawiana na różnych glebach. Niemniej jednak przy wyborze stanowiska pod uprawę tej rośliny nie należy brać pod uwagę gleb podmokłych, zimnych oraz bardzo ciężkich i ilastych, jak również nadmiernie przesuszonych, piaszczystych. Wynika to z faktu, iż kukurydza jest rośliną tropikalną lubiąca ciepło, stąd też wiosną konieczne jest szybkie ogrzanie gleby, które wpłynie na szybkie kiełkowanie i wschody roślin. Gleby ciężkie mimo istotnej zalety, jaką jest dostępność wody i składników odżywczych dla roślin cechują się powolnym nagrzewaniem. Podobnie uprawa tej rośliny na glebach podmokłych i silnie zagęszczonych wiąże się z powolnym ogrzewaniem się gleby oraz jej niekorzystną strukturą.

Z kolei gleby suche i piaszczyste mimo szybkiego nagrzewania charakteryzują się niedoborem wody oraz niejednokrotnie brakiem składników pokarmowych w obrębie systemu korzeniowego roślin. Jednakże kukurydza ze względu na głęboki system korzeniowy oraz oszczędną gospodarkę wodną może być uprawiana na glebach lekkich zaliczanych do kompleksu żytniego bardzo dobrego, jak również żytniego dobrego. W tym wypadku czynnikiem determinującym uzyskanie zadowalającego plonu może być dostępność wody. Dlatego też gleby te mogą być stanowiskiem pod kukurydzę zwłaszcza w rejonach charakteryzujących się równomiernym rozkładem opadów w granicach 300 mm w ciągu sezonu wegetacyjnego.
Daje to możliwość szybkiego nagrzania się gleby w okresie wiosennym oraz gromadzenia wody podczas sezonu wegetacyjnego. Wysokie potrzeby cieplne kukurydzy w początkowych fazach rozwojowych związane są głównie z dostępnością fosforu, odpowiedzialnego między innymi za rozwój systemu korzeniowego. Ważnym aspektem przy ocenie gleb pod uprawę kukurydzy jest również ich odpowiednia zasobność w przyswajalne formy składników pokarmowych, takich jak wapń, magnez, potas czy cynk.

Glebami najlepiej nadającymi się pod uprawę tej rośliny są czarnoziemy, czarne ziemie i gleby lessowe. Dobrze plonuje również na glebach brunatnych, piaskach gliniastych, lżejszych madach czy glebach wykształconych z lekkich glin zwałowych. Kukurydza charakteryzuje się dużą tolerancyjnością w stosunku do odczynu gleby, stąd też może być uprawiana w szerokim zakresie pH gleby (od 5,0 do 7,5). Jednakże najwyższy potencjał plonotwórczy można uzyskać na glebach o odczynie obojętnym.