Na rynku oferowany jest szeroki wachlarz środków służących do odkwaszania gleby. Dzieli się je ze względu na sposób produkcji, skład chemiczny i fizyczną formulację. Naturalne pokłady wapienne stanowią główne źródło wapna nawozowego stosowanego w uprawie rolnej. Pod względem chemicznym, nawozy służące regulacji kwasowości gleby to związki wapnia, magnezu i krzemu – tlenki i wodorotlenki wapnia i magnezu oraz węglany wapnia, magnezu i krzemu.

Wapno tlenkowe czy węglanowe?

Najczęściej spotykane nawozy występują w formie tlenków i węglanów wapnia oraz magnezu. Forma chemiczna nawozu determinuje szybkość jego działania. Przy wyborze odpowiedniego produktu należy uwzględnić rodzaj gleby, na którym będzie wykorzystany.

Regularne i zrównoważone stosowanie nawozów regulujących odczyn gleby sprzyja tworzeniu struktury gruzełkowatej. Stanowisko cechujące się właściwą strukturą wykazuje mniejszą podatność na procesy erozyjne oraz jest łatwiejsze w uprawie.

Na takim stanowisku istnieje mniejsze ryzyko wystąpienia negatywnych skutków zastosowania zbyt wysokiej dawki silnie reagujących środków – ze względu na dużą zdolność buforową takich utworów, a tym samym mniejszą podatność na gwałtowną zmianą wartości pH. Nawozy w formie tlenkowej nie nadają się do stosowania na glebach organicznych czy aplikacji pogłównej, ze względu na możliwość wystąpienia szeregu negatywnych następstw. Natomiast nawozy węglanowe działają wolniej niż te w formie tlenkowej, gdyż ulegają rozkładowi dopiero po pewnym czasie od ich aplikacji. Uznawane są za nawozy uniwersalne, szczególnie zalecane do zastosowania na mineralnych glebach lekkich i średnich, organicznych czy pod uprawy wieloletnie.